Bo rosyjski właściciel, który wcześniej eksploatował fabrykę z rosyjską ropą z rurociągu Przyjaźń, jest dla Habecka ogromną przeszkodą na drodze do embarga na ropę na Moskwę. Operator nie jest zainteresowany odwróceniem się od rosyjskiej ropy, uważa polityk ekolog. Z drugiej strony rząd federalny chce jak najszybciej zaopatrywać Schwedt w inny sposób.
Co zapewnia nowelizacja ustawy o bezpieczeństwie energetycznym?
Jeśli istnieje „konkretne ryzyko”, że firma nie wypełni swoich zadań i że istnieje ryzyko, że bezpieczeństwo dostaw zostanie naruszone, zreformowane prawo może tymczasowo objąć je opieką. W celu zabezpieczenia dostaw stwarzana jest również możliwość wywłaszczenia dla firm zajmujących się infrastrukturą krytyczną jako „ultima ratio”, czyli w ostateczności. Jeśli w szczególności import gazu do Niemiec ulegnie znacznemu zmniejszeniu, dostawcy gazu mają prawo, w określonych okolicznościach, do korekty cen – tj. do ich podwyższenia
Dlaczego Habeck potrzebuje tej wiadomości?
Podobnie jak szpitale, na przykład, zaopatrzenie w energię jest częścią infrastruktury krytycznej. Oznacza to, że ma szczególne znaczenie w życiu codziennym – bez niego prawie nic nie działa. Ale tutaj działają firmy prywatne, do których państwo nie może po prostu uzyskać dostępu. Sprawy komplikują się, gdy państwo rosyjskie angażuje się na niemieckim rynku energetycznym z firmami energetycznymi, takimi jak Gazprom i Rosnieft. Od czasu rosyjskiej inwazji na Ukrainę narastają obawy, że Kreml może wykorzystać to jako dźwignię, aby zagrozić dostawom energii do Niemiec.
Nawet koalicjant FDP się do niego skłania. W Europie trwa wojna, powiedział rzecznik parlamentarnej grupy ds. polityki energetycznej Michael Kruse z dpa. „Dla nas, Wolnych Demokratów, oznacza to, że konieczne może być tutaj użycie instrumentu, którego użycie postrzegamy bardzo krytycznie. Rzeczywistość zmusza nas do tego”. Ale istnieją jasne wytyczne, takie jak późniejsza reprywatyzacja.
Czy nowelizacja dotyczy tylko Schwedt i Rosneft?
nie Federalne Ministerstwo Gospodarki wyjaśnia, że ustawa z 1975 r. i tak musiała zostać zreformowana. „Projekt był planowany od dawna i jest obecnie realizowany. Brak powiązania z poszczególnymi przypadkami.” Ponadto reforma obejmuje również inne kwestie.
Jak wygląda sytuacja akcjonariatu PCK?
Rosnieft posiada większość i zamierza ją dalej rozbudowywać. Kupując dodatkowe akcje od współwłaściciela Shella, Rosnieft zamierza przejąć 91,67% kontrolę nad rafinerią PCK. Federalny Urząd Antymonopolowy przeanalizował go i zatwierdził pod koniec lutego. Według rzecznika władz, istniała „swoboda zerowa”, ponieważ przejęcie nie stanowiło problemu w świetle prawa konkurencji.
Ministerstwo Habecka przygląda się teraz sprawie z innego punktu widzenia w ramach procesu przeglądu inwestycji zgodnie z prawem handlu zagranicznego. Ministerstwo nie mówi nic o statusie. Na razie obowiązuje poprzednia struktura właścicielska: Rosneft Deutschland GmbH posiada 54,17%, Shell Deutschland GmbH 37,5%, a Eni Deutschland GmbH 8,33%. Shell dał jasno do zrozumienia, że nie chce sprzedawać swoich udziałów w PCK niemieckiej Rosniefti, ale austriackiej Alcmene. Rosnieft skorzystała jednak z prawa pierwokupu gwarantowanego umową.
