Trzy dni lipca wstrząsają Europą do początków. Toczący się od lat konflikt – co jest priorytetem: krajowe prawo konstytucyjne czy prawo unijne? – wybucha. Ma potencjał, by cofnąć Europę o dziesięciolecia w jej ambicjach stania się potentatem wagi ciężkiej na równi ze Stanami Zjednoczonymi i Chinami.

Od wtorku polski trybunał konstytucyjny bada, czy konstytucja pozwala UE domagać się prymatu swojego ustawodawstwa. A od dzisiaj, środa, jeśli Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) może zwrócić się do Polski o wprowadzenie zmian w reformie sądownictwa. W obu przypadkach spodziewany jest wyrok przeciwko UE.

ETS prawdopodobnie zemści się w czwartek. Decyduje, czy polskie izby dyscyplinarne dla niepożądanych sędziów są zgodne z praworządnością w traktatach europejskich. W poprzednich wyrokach miał co do tego wątpliwości i prosił Polskę o uwzględnienie tego.

[Wenn Sie aktuelle Nachrichten aus Berlin, Deutschland und der Welt live auf Ihr Handy haben wollen, empfehlen wir Ihnen unsere App, die Sie hier für Apple- und Android-Geräte herunterladen können.]

Więc co? W zachodniej części UE stłumiony gniew na Polskę i Węgry prawdopodobnie wybuchnie. Nie możesz ich wyrzucić? W końcu celem ekspansji na wschód nie było zrujnowanie naszej wspólnoty wartości!

Z drugiej strony na Wschodzie zadowolonych będzie wielu obywateli. Najwyższy czas, aby ktoś pokazał wszechobecnym moralizatorom w Brukseli, gdzie leżą granice klientelizmu – i nalegał na poszanowanie kontraktowego podziału kompetencji, co jest sprawą państw członkowskich, a co UE.

Potajemnie niektórzy obywatele Zachodu również powinni być szczęśliwi. Serce i umysł często się rozdzielają. Jednocześnie wielu z tych, którzy wierzą, że Europa jest czymś dobrym i którzy wiedzą, że przyszłość leży w integracji europejskiej, ma poczucie, że ich własna tożsamość jest bardziej zorientowana na własne państwo niż na instytucje UE. Obywatele, którzy znaleźli się w sytuacji nadzwyczajnej za granicą, powinni kontaktować się z ambasadą krajową, a nie z przedstawicielstwem UE.

Jeśli chcesz posunąć Europę do przodu i uniknąć niepowodzeń, musisz zabrać ze sobą obywateli. Czy mądrze było, aby UE eskalowała spór prawny? Działa odwrotnie: dzieli Europę.

Komisja i Parlament nie mogą nawet liczyć na poparcie zdecydowanej większości Europejczyków tylko dlatego, że przeciwnikiem jest Polska – a ostatnio Węgry w sporze o ustawę o prawach gejów.

Karlsruhe również karci „ultra vires”: przekroczenie kompetencji

Krytykę, że UE przekracza swoje kompetencje, formułuje także Federalny Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku „ultra vires”. Jej były prezydent Andreas Voßkuhle i wielu innych ekspertów prawa UE zaprzecza, że ​​prawo UE automatycznie ma pierwszeństwo.

Źródłem legitymizacji politycznej i prawnej UE są państwa narodowe. To, co UE może robić, opiera się na tym, co państwa członkowskie przekazały jej w traktatach UE. Wymiar sprawiedliwości nie jest jednym z nich, ani nie określa, czego uczy się na zajęciach z edukacji seksualnej i co rodzice mają do powiedzenia.

Kiedy UE przekonuje, że nawet jeśli nie ponosi bezpośredniej odpowiedzialności materialnej, może wywodzić swoją ingerencję z faktu, że musi stać na straży europejskich wartości, takich jak demokracja, praworządność i równe traktowanie, idzie po cienkim lodzie. Ten przegląd jest również początkowo obowiązkiem sędziów krajowych.

Sędziowie europejscy nie mogą domagać się prymatu dla siebie

Prawnie i politycznie żadna ze stron nie może wygrać tego sporu. UE i TSUE same są stronami sporu, to znaczy częściowym. Na ile wiarygodne byłoby, gdyby ETS zaświadczał, że ma pierwszeństwo przed sądami krajowymi i że to powinno być ostatnie słowo? Równie absurdalna była decyzja Komisji Europejskiej o wszczęciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom wobec rządu federalnego, ponieważ Federalny Trybunał Konstytucyjny, niezależny od Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, wydał europejski wyrok, który nie podobał się Brukseli.

Podobnie jak w przypadku związku partnerskiego, w UE obowiązuje zasada ostrożności i dalekowzroczności przed postawieniem sporu do skrajności i wypowiedzeniem ostatnich słów, których nie można już wycofać. Mogą zniszczyć związek, na którym opiera się przyszłość.

Do strony głównej