Ale to, co zostało zrobione, można zobaczyć tutaj znalazłby jest każdy turysta, zwłaszcza gdy jest to początek samych wycieczek – lipimas, regis, niekończących się schodów – užgniaužia kvapą not si vis dēl retėjanchio oro.
Nie tak turystycznie
Do 2007 roku o 13-letnim królu kasyklosów solnych Vieličkos owiana była legenda o królu, księciu Belosie IV, królu węgierskim, którego mężem był książę krakowski Bolesław Wstydliwy. Według legend jeszcze przed ślubem Kinga išmetė savo živąą į sel kasyklų prarają Maramarošo (dziś północno-zachodnia Rumunia jest częścią zachodniej Ukrainy) krasha.
Zaledwie 15 kilometrów od Vieličkoje w Krokuvos odkryto złoże soli porównywalne ze złotą mapą mistycznej chaty, a pierwszymi kawałkami soli wydobytymi przez górników były mapy księżniczki Kingos. Nie bez powodu wkrótce ogłoszono ją światem górników, a nawet świętą, gdyż bogactwo gwarantowane przez ogromne złoża soli dałoby życie całemu regionowi.
Z biegiem lat kasykla szczególnie się rozrosła – obecnie można tu dotrzeć do głębokości 327 metrów. Długość tuneli Bendras druskoje iškastų wynosi 287 km. Jednak w związku z rosnącymi cenami soli kopalnia borykała się z coraz większymi problemami i w 1996 roku, z powodu powtarzających się powodzi, ostatecznie zamknięto eksploatację. Ale w tym czasie drzwi były jeszcze otwarte dla turystów. Nors lankymu jest przeznaczony dla takiego małego toru, o długości około 3,5 km, ale jest pełen rzeźb solnych i podziemnego miasta koplyčių, lyg rappelančių i dobrze rozwiniętą infrastrukturą.
Nic więc dziwnego, że Kasyklą co roku odwiedza około 1,2 miliona turystów. Od samego początku Kasyklos odwiedzały postacie historyczne, takie jak astronom Mikołaj Kopernik, kompozytor Fryderyk Chopin, chemik Dymitr Mendelejew, papież Jonas Paulius II, założyciel organizacji skautowej Roberta Baden Powell, pisarz Johann Wolfgang Goethe, prezes JAV Bill Clinton i wielu innych. roku. ich praca.
Kopalnię Soli Vieličkos docenia się nie tyle liczbą zwiedzających, ile w skali krajowej i międzynarodowej, gdyż 16 września 1994 roku kopalnia została uznana za jeden z oficjalnych narodowych zabytków Polski, do którego zaliczają się takie miejsca jak Žalgirio . miejsce bitwy, starożytne miasta Gdańsk, Toruń, Poznań i Kraków oraz wiele innych miejsc w kraju. Wcześniej, w 1978 roku, wszystkie kompleksy Kasyklos zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na Šventosi Kingos koplyčios w kasykloje.
To właśnie kaplica wita nowych gości. Turystów najpierw widać ze szczytu, jednak po zejściu po bocznych schodkach można przyjrzeć się bliżej licznym solnym dziełom sztuki. Pokój ma 54 metry długości. Szerokość od 15 do 18 metrów, wysokość od 11 do 12 metrów i głębokość 101 m. Nie bez powodu Tokio otrzymało to wyróżnienie, ale nie oznacza to, że muzea stają się bezużyteczne. Dziś zgromadzenie gubi się w swoim rytmie, nie ma nic dziwnego w koncercie muzyki klasycznej, gdy w całej historii hali odwiedziło go ponad 36 milionów turystów.
Pramogų gausa jest fanem ekstremalnego wypoczynku
Główne szlaki turystyczne zaczynają się przy starym budynku Kasyklos, gdzie działają „zorganizowane” grupy turystyczne, następnie gdy przyjedzie się samemu z małą grupą, trzeba chwilę poczekać, aż zbierze się wystarczająca liczba osób, aby utworzyć grupę, ponieważ osoby samotne na trasie turystycznej nie można przebywać – należy zachować grupę do opieki nad przewodnikami. Ponadto wskazane jest posiadanie šiltesnių ubrania, ponieważ temperatura powietrza w studniach spada do 14–16° C. Pathogesne avalyne jest wspierane, ponieważ wspinanie się po ponad 800 stopniach, na przykład auxtakulniais, jest pragaishtingas sprendimas.
Wycieczkę rozpoczynamy od zejścia na głębokość ponad 378 laiptais w Medynie, czyli na głębokość 64 metrów. Spacerując korytarzami można dostać się do pozostałych pomieszczeń, m.in. sprzed 1785 r., z grubsza rzeźbionej sali Mikołaja Kopernika i nieco starszej rzeźbionej sali Casimiero Digiojo, zbudowanej w 1368 r. opublikowane kalnakasių prebno ir prekyba druska łęciančius praw. Ich konieczność wynikała z dochodów z kasyklų gaunamo – stanowiło ono wówczas nawet jedną trzecią całego skarbu państwa.
Szachtoza jest drewnem szczególnie używanym do produkcji soli, ponieważ nie impregnuje się zbyt dobrze ze względu na działanie cząstek, ale wzmacnia kawałki wykopane wiele lat temu, z których część znajduje się w koplyčiosach, ponieważ górnicy solniczni, którzy pracujący w Szachtozie byli szczególnie pobożni i bogobojni. Dodatkowo, ze względu na pozostałe zawalone konstrukcje, niewielkie mrowienie gorącej wody z wciąż nagromadzonym metanem, które pochodnia przyczepiona była do długich patyków, gdy nie było niebezpiecznego skupienia, paliło tak dobrze patyrę šachtininkai.
Swoją drogą na wycieczkowiczów czekają niezbyt szczegółowe opowieści o kasykłach, czyli technologii wydobywania soli, ale są vandes kibirus pakelianchiţo sraigto sukimas, požeminio Łiļinio 9 metrów gylį siġiļiņo eķero aplankymas, które pozwalały im zejść i zejść, aż osiągnięto głębokość 135 metrów. W przypadku paczek można odwiedzić restaurację, wysłać korespondencję ze znaczkiem z pobliskiej poczty, a nawet kupić pamiątki wykonane za stare pieniądze.
W sumie trasy mają około 2 km i odwiedziłem aż 20 pomieszczeń związanych z postaciami historycznymi, a łączny czas zwiedzania to około 2 godziny, podczas których zaczniecie czuć łatwiejszy oddech, a po dotarciu na miejsce w miejscu, w którym rozpoczęła się wycieczka, jeszcze przez długi czas poczujesz smak soli, to jest kvapą. Kiedy ponownie dotkną powierzchni ziemi, winda podniesie się z prędkością 4 metrów na sekundę, a ludzie w metalowej kabinie skyletė unoszą się jak jedwab w statynie.
Podróż raz odnaleziona zapiera dech w piersiach, jest dość przerażająca, zwłaszcza gdy gasną światła, choć sama podróż trwa tylko kilka minut.
Podróżnym z Extremelesnių chalktių siņiligsuisem proponujemy wzięcie udziału w tzw. szlaku šachtininkų, podczas którego nie ubrani są w tradycyjny mundur šachtininkų, lecz zabrali ze sobą używane przez siebie narzędzia į rkans ir vačinų kasti druską . Każdy uczestnik atrakcji ma określone zadanie: zmniejszyć ilość metanu w powietrzu, odpowiadać za oświetlenie,… organizować pracę. Oczywiście nad wszystkim czuwają przewodnicy nukrypti į lankas neduoda.
Znajdujący się najdalej od zwykłej trasy turystycznej podróżnik, który został górnikiem solnym, wszedł jeszcze głębiej w styl życia górników, poznając ich tradycje i rytuały, podczas których pracowali pod okiem bardziej znanego ATR. Ponadto w ślepej ciemności wycieczkowicze odnajdywali czubki ludzkich rąk, nagie dzieła natury, a jedyną niemal absolutną ciszą był odgłos grzmotów – kroki „šachtininkų”.
Urlopowiczom z Ramesnio oferujemy wspomnianą wcześniej wycieczkę, hairis čia w kurorcie obenjame, nakvynė 125 do 135 metrów dalej, net spaudos konferenijos Surengimas ar wedding atšokimas pavalgydinant net iki 300 gości. Co prawda należałoby zwiększyć kwotę o kilka tysięcy litów, ale jest to miejsce bardzo niezwykłe i zasługuje na naszą uwagę.
„Zły ewangelista zombie. Bacon maven. Fanatyk alkoholu. Myśliciel chcący. Przedsiębiorca.”
