W kolumbijskiej gazecie EL TIEMPO napisano: „Świat katolicki musiał zakończyć rok smutną wiadomością o śmierci papieża emeryta. W oficjalnych komunikatach Niemiec, który naprawdę nazywał się Joseph Ratzinger, uchodził za szanowanego teologa. który całe swoje życie napisał, poświęcił się Kościołowi katolickiemu. Jego konserwatywne stanowisko w kwestiach takich jak homoseksualizm, eutanazja i aborcja było kontrowersyjne. Podczas swojej kadencji ogłosił politykę zerowej tolerancji wobec wykorzystywania seksualnego dzieci, ale został skrytykowany za to, że podczas pobytu w Niemczech nie był wystarczająco energiczny wobec takich przestępstw. Ale miał też odwagę ustąpić, gdy zabrakło mu sił – i to powinno dać do myślenia wszystkim śmiertelnikom” – mówi EL TIEMPO z Bogoty.

Filipiński dziennik MANILA TIMES nie uważa tego za coś niewłaściwego, mówiąc: „Oczywiście, są zwykli łajdacy: kobiety, które chcą zostać wyświęcone, ludzie, którzy mają obsesję na punkcie skandali omylnych duchownych, którzy nawet oskarżają całe papiestwo o zbrodnicze znęcanie się nad kilkoma przybłędami I oczywiście są tacy, którzy przedstawiają się jako awangardowcy i postrzegają Benedykta jako „Bożego Rottweilera” – przywódcę konserwatyzmu, ale Joseph Ratzinger był większy niż wszystko, co należało do ligi teologicznych gigantów” – mówi CZASY MANILI.

Spójrzmy teraz na Brazylię, gdzie Lula da Silva po raz trzeci został zaprzysiężony na prezydenta. Zastąpił na tym stanowisku prawicowego polityka Bolsonaro. „Po ledwie wygranych wyborach w spolaryzowanym środowisku przesłanie Luli o jedności narodowej jest godne pochwały, pisze brazylijska gazeta O GLOBO. Jednak mówienie i działanie to dwie różne rzeczy. Uspokajanie nastrojów wymaga również konsekwencji. Co gorsza, bolsonaryzm wciąż żyje i dobrze zorganizowana pomimo haniebnej ucieczki byłego prezydenta do USA. Jeśli spojrzeć wstecz na ostatnie cztery lata, działania Bolsonaro i jego zwolenników też nie będą grzeczne i sprawią, że gospodarka kraju zniknie z ryzyka i politycznych zastrzeżeń co do Lula, tylko dlatego, że wczoraj w Brasilii świętowano piękną demokrację. Nie będzie łatwo zjednoczyć podzielony kraj – ale taki musi być cel – podkreśla O GLOBO z Rio de Janeiro janeiro.

Norweska gazeta DAGBLADET wspomina pierwszą prezydencję Luli: „Podczas swojej kadencji w latach 2003-2010 Lula miał wiatr w żaglach. Ceny brazylijskich surowców wzrosły, Brazylia była w stanie spłacić swoje długi i skierować pieniądze na działania społeczne i Pod koniec swojej kadencji cieszył się poparciem niespotykanym u nikogo przed nim i teraz zastąpił Bolsonaro, prezydenta, który odmówił uznania wyborów i nie brał udziału w ceremonii wprowadzenia, a tym razem Lula wygrał bardzo niewielki margines i na czele sojuszu, który rozciąga się od umiarkowanej prawicy do skrajnej lewicy Pod rządami Bolsonaro Brazylia była pariasem, gospodarka jest chora, ceny rosną, a ubóstwo rośnie. Co ważniejsze, Lula musi teraz zjednoczyć kraj, który nigdy nie był tak dotkliwie podzielony na nieprzejednane obozy” – mówi DAGBLADET z Oslo.