Taki widok wśród innych osób odwiedzających Gausybės można znaleźć na dużej wystawie „Vilniaus Pokeris” w Muzeum MO. Gaveliškas labyrinthas, badający transformację miasta od nacisków totalitarnych do wolności twórczych, zawiera elementy humorystyczne i autoironiczne. Zapraszamy do zapoznania się z niektórymi z nich.

Naśmiewaj się ze swojego otoczenia

Gebėjimas nezuzuzintai, su lašeliu, w pozdrowieniach krytyków przyjrzyj się sobie, swojemu najbliższemu otoczeniu z zawodem, który jest charakterystyczny – och, dobry, konieczny – dla wielu twórców sztuki. Cechuje to Dainiusa Liškevičiusa, jednego z najwybitniejszych litewskich twórców sztuki współczesnej, zdobywcy Nagrody Państwowej, który reprezentował Litwę na Biennale Sztuki w Wenecji. Provokacijų to zabawne tematy dla twórczości D. Liškevičiausa – powolnego, społecznie zaangażowanego społeczeństwa społecznego, krytycznego wobec realiów społecznych.

Po menininko svetimauoju atsiduria różne stereotypy kulturowe. Nie jest on wyjątkiem: są tacy, którzy otaczali prawdziwy zawód D. Liškevičiausa. Część performansu wideo „La Caricature” (2010) powstała w eksponatach „Vilniaus Pokeris” muzeum MO – zabawna parodia menininko, odzwierciedlająca społeczeństwo gajų dailininkų įvajdį. Jame D. Liškevičius wciela się w kilka postaci różnych malarzy, z których wszyscy próbują narysować butelkę wódki, ale zamiast tego ją piją.

Życie Czech końca tysiąclecia, w którym nie było meninkinki, odzwierciedla dokumentalny film Evaldo Janso „Linkėjimai” (1998). W miejscach publicznych Wilna, w kawiarniach, barach zdarzają się chwile szczęścia.

Užfiksuotų linkėmišų amplituda – ogromna: tutaj jest przestrzeń nora pasipuikuoti intelektualnej, są prawdziwe nusišnekejimai. Niektóre z nich wydają się być symptomatyczne dla końca lat 80., ponieważ powolnym powiązaniem z dobrobytem materialnym są pieniądze. Delikatne tła i mroczne otoczenie sprawiają, że widz ma wrażenie, że uczestnikom imprezy trudno jest się ze sobą porozumieć, wśród nich jest legendarny awangardowy reżyser Jonas Mekas.

Dekret królewski nakazuje kryptavos kryptį

Meno lekarze, malarze i graficy Žygimantas Augustinas uwielbia ironię, zwłaszcza autoironię, i supina su historiinėmis fantaziomis. Książęta Lietuvos žygimantus Augustus, bliscy przyjaciele królów Lenek, to książęta Lietuvos, którzy prawie wszyscy są ludźmi pseudohistorycznymi, którzy zadają nawet pytania o nasz związek z przeszłością, dlaczego jesteśmy drzewami. , dlatego podchodzimy do tematu tożsamości bardzo poważnie.

Style dawnych mistrzów, a właściwie – vizualiai cituadams słynnego renesansowego malarza Luką Kranachą, – Ž. Augustinas nutapė w Lenkijos to portrety Lietuvosa valdoų Žygimanto Senojo i Bonosa Sforcosa. Twórca ironicznie nazwał ich swoimi królewskimi krewnymi, ale jeśli przyjrzysz się bliżej królewskim porom, zobaczysz prawdziwe rysy artysty.

Parodoje MO Bony Sforzy zdaje się mieć inną formę: jej przewodnicząca, Dalia Grybauskaite, niespodziewanie supanašėjusi. Autorka tej pracy opiera się na pseudonaukowej metodzie kraniometrii, według której główne punkty kształtu ludzkiej czaszki stają się punktami wyjścia portretu.

Humor pomaga myśleć o symbolach

Prezentem, który Žygimantas Augustina dla swojego „ojca” Žygimantu Senai z okazji jego 550. urodzin jest Pałac Panów. Menininkas przedstawił starannie przygotowany projekt odbudowy, Surengė jo vashtymė su professionalia komisija. Architekto brežiniai jest w protokole komisji tampa meno kurinio dodano zimne ramki įkomponuų ant absurdo ribos balansuojantį Sport rūmų bei astatytų Valdovų rumų hybrid. Kyla Katyasya – Kaip Sagoome, z jakim miastem znajdują się symbole państwa?

Program „Vilniaus Pokeris” zachęca nas do ponownego przemyślenia naszych symboli lub uczynienia z nich gry w stanie wolnym. Dokonał tego Kipras Krasauskas, który wręczył księciu Giedyminowi jasną kartkę z epickiego filmu „Gwiezdne Wojny”.

Niektóre nieoficjalne, ale łatwo rozpoznawalne symbole wymagają, aby akistatos su ne zawsze było patogiomis miesto omtos bei tapatybės puesemis. Malarze Tokią ironiška akistatą pausauto to scenografowie Vytautas Tomaševičius, non-vengeantis socialinių ir politinių temų. Obraz „Trajektorija” (2020), wystawiony w MO Parodoje, należy do cyklu V. Tomaševičiausa opowiadającego o dzielnicy Lazdynų, gdzie urodził się i wychował autor. Jame jungasi sovietmečio aplinka est dabartis, historia przeszłości oddziałała z życiem mieszkających tu ludzi.

W „Trajektorijoje” obok pozbawionej piór postaci, należącej oczywiście do przeszłości, znajduje się wieża telewizyjna przedstawiająca Strażnika Teksasu, mężczyznę z torbą „Maximos”. W ten sposób autor ironicznie potraktował standard litewski jako standard dla mieszkańców Zachodu, wciąż mieszkających w sowieckich monolitycznych budynkach.

Duża wystawa Muzeum MO „Wileński Poker” – do 28 stycznia.