Christoph Hochstein to jeden z kierowców koparek, który zabiera swoją ciężką maszynę tam, gdzie obecnie nikt nie powinien chodzić pieszo. W wyschniętym dnie jeziora. W ostatnich tygodniach na błocie na powierzchni utworzyła się skorupa, ale skorupa nie stanowi podpory.
Christoph Hochstein, kierowca koparki. | Źródło obrazu: WDR/Heinz Krischer
Operator koparki Christoph Hochstein wie: „Wygląda na pięknie suchą, ale kiedy na nią wejdziesz, utkniesz w błocie. Gdy tylko spróbujesz podnieść jedną stopę, druga stopa opadnie. Stowarzyszenie Ruhry również pilnie ostrzega przed wchodzeniem do Sorpesee w tych miejscach.
Turyści obserwują prace pogłębiarskie z brzegu
Wielu turystów może obecnie oglądać prace pogłębiarskie z kawiarni i ścieżek spacerowych wzdłuż Sorpe. Początkowo ciężki sprzęt opada tylko nieznacznie, później pozostałe błoto i woda niemal wlewają się do kabiny koparki.
Niebezpieczne błoto w suchym Sorpesee | Źródło obrazu: WDR/Heinz Krischer
„Idziemy do przodu metr po metrze”mówi Christoph Hochstein. „A potem zdajesz sobie sprawę, że jeśli wszystko pójdzie źle, lepiej wycofaj się i spróbuj innego zwrotu. W końcu nie chcemy zatopić maszyny…”
Koparki zgarniają wszystko, co luźne, i układają je w duże stosy w pobliżu brzegu, aby błoto wyschło. Stamtąd osady transportowane są naczepami do rekultywacji dawnego składowiska osadów ściekowych w Bestwig-Velmede.
Codziennie wysyłanych jest 50 ciężarówek
„Każdego dnia usuwamy 800 metrów sześciennych”mówi Walid Tarzi, kierownik projektu w Ruhrverband, „A więc około 50 ciężarówek”. Oczekuje się, że taki stan utrzyma się do początków października. Jeśli będzie padać przez dłuższy czas, może to potrwać jeszcze dłużej.
Niebezpieczne błoto w suchym Sorpesee | Źródło obrazu: WDR/Heinz Krischer
Pogłębianie stało się konieczne, ponieważ w ciągu ostatnich 30 lat strumienie wpływające do jeziora Sorpe wyniosły duże ilości osadów. „Musimy to teraz usunąć, bo tam, gdzie jest osad, nie może być wody”.mówi Holger Mühlhan, brygadzista na budowie. I zatrzymanie wody – to zadanie Sorpesee. Pozyskuje się z niego wodę pitną, a w czasie suszy jezioro wypuszcza wodę do Zagłębia Ruhry, aby nie wyschła.
Ryby mogą szukać innych miejsc
A skoro już mowa o wysychaniu: woda w stawie wstępnym spływała przez tygodnie bardzo powoli, dzięki czemu ryby i inne stworzenia miały okazję się do niej przystosować i szukać nowych miejsc. Przedstawiciele rybaków Związku Ruhry dbali o to, aby nie było tu żadnych problemów.
A gdy jesienią ponownie zatrzyma się woda, będą mogły powrócić ryby, małże, kaczki i łabędzie.
„Bacon geek. Ogólny czytelnik. Miłośnik internetu. Introwertyk. Niezależny łobuz. Certyfikowany myśliciel”.
