Kreuzwertheim. Michael Dümmig, dyrektor zarządzający „D & D Milling Technology GmbH”, wyruszył w piątek o godzinie 15.00 autobusem VW ze swojej firmy w Kreuzwertheim z paletą żelu czyszczącego, pudełkiem lekarstw i różnymi prowiantami na transport pomocy do Ukraina.

Jednostka reklamowa Mobile_Pos2

Treść jednostki reklamowej_1

Żel do mycia został zorganizowany jako darowizna przez Straub Cosmetics GmbH, Edgar Schäfer z Schaefer’s Apotheke dostarczył ibuprofen – a jedzenie zostało odebrane przez „D&D Frasertechnik GmbH” i jego pracowników. Na Uniwersytecie w Bayreuth do autobusu załadowano dodatkowe środki pomocy humanitarnej, które zostały przekazane przez osoby prywatne.

O godzinie 18.30 do Lublina (Polska) wyjechało dziewięć vanów i 17 kierowców. Przybyłem tam o 7 rano w sobotę. Centralnym punktem było gospodarstwo, które polska rodzina udostępniła jako magazyn.

„Nasze datki praktycznie wypełniły obóz. Rolnik poinformował nas, że ta ilość była dostarczana codziennie, a następnie w ciągu dnia rozprowadzana do różnych obozów dla uchodźców” – wyjaśnia Dümmig i kontynuuje: „Rodzina chciała przygotować dla nas śniadanie, ale inne Ukrainki przyszły niespodziewanie w nocy i nieoczekiwanie. dzieci, które chroniła. Jedzenie było dla nas drugorzędne, więc wracaliśmy prosto do Dorohuska na granicy polsko-ukraińskiej.

Jednostka reklamowa Mobile_Pos3

Treść jednostki reklamowej_2

Policja odmówiła im wjazdu na Ukrainę i odesłała ich z powrotem do obozów dla uchodźców w Polsce. „W obozach dla uchodźców po polskiej stronie szukaliśmy uchodźców, którzy chcieli uciec do Niemiec lub przez Niemcy” – mówi Dümmig.

„Niestety okazało się, że większość chciała zostać w Polsce, więc pojechaliśmy 30 kilometrów na południe do granicy. Tam znaleźliśmy obóz dla uchodźców, do którego co godzinę przyjeżdżały autobusy straży pożarnej wiozące uchodźców. »

Lokalna organizacja pomocowa była zdania, że ​​ludzie mogą bezpłatnie korzystać z komunikacji miejskiej tylko przez Warszawę i Berlin. „Nasza tłumaczka Julia wyjaśniła, że ​​w Polsce i Niemczech cały transport publiczny jest bezpłatny dla ukraińskich uchodźców, bez względu na to, gdzie się znajdują i dokąd chcą się udać”.

Po ogłoszeniu wielu podobno zgodziło się z nimi pojechać. „Podążało z nami tylu uchodźców, ilu mieliśmy wolnych miejsc. „Bagaż? „Przerażająco mało. Każda osoba mogła zabrać ze sobą tylko plecak lub dwa w biegu. Dzieci zwykle trzymały w rękach swoje ulubione pluszaki.

Blok reklam Mobile_Pos4

Treść jednostki reklamowej_3

Dümmig: „Ucieczka była dla większości kompletną niespodzianką, więc nie mieliśmy czasu, aby zabrać ze sobą wiele. Ukrainki i dzieci były pełne smutku i rozpaczy. Ze łzami w oczach pytali, kiedy mogą wrócić na Ukrainę. O 15:00 wyjechali do Bayreuth, „gdzie dotarliśmy o 3 w niedzielę rano. Kiedy wysadzaliśmy uchodźców do hoteli i prywatnych rodzin, można było zobaczyć w ich oczach lekką ulgę, że w końcu dotarli i są bezpieczni, nawet jeśli musieli zrezygnować ze wszystkich męskich członków rodziny – w przeciwnym razie byliby już zabici.”

Dyrektor generalny „technologii frezowania D&D” był w trasie przez 39 godzin i pokonał dystans około 3000 kilometrów. „To było wyczerpujące, ale nie niemożliwe” – mówi. Koszty paliwa pokrywane są z darowizn z Uniwersytetu Bayreuth.

Codziennie odjeżdża stamtąd konwój z zaopatrzeniem i próbą odebrania uchodźców w drodze powrotnej. „Kierowcy i przewoźnicy są poszukiwani i byłbym szczęśliwy, gdybym mógł motywować innych do aktywnego wspierania ich poprzez mój wkład. Potrzeba tylko czasu i siedzenia w furgonetce.

Nie widział zagrożenia dla pomocy na granicy z Polską, gdyż w Polsce nie było wojny, a armia rosyjska nie dotarła jeszcze do granicy.

„To było bardzo wzruszające widzieć, jak wszyscy się łączą i razem pomagają”. Ale: „Nikt nie powinien jechać sam, bo jest kilka rzeczy, które trzeba wziąć pod uwagę, np. brak benzyny i oleju napędowego na wschód od Warszawy. Polecam, tak jak ja, udanie się do organizacji charytatywnej.