Virginijus Jonas Dovidavicius urodził się w 1964 roku. 13 stycznia Piękny. 1986 przyznany przez republikanów, aw 1989 nagrodzony w kategorii ogólnounijnego sędziego koszykówki. Od 1987 sędzia w mistrzostwach i mistrzostwach ZSRR. Lata 1987-2009 znalazły się w pierwszej dziesiątce sędziów koszykówki na Litwie.

Od 1992 roku Dovidavičius był sędzią FIBA. W latach 1997-2003 był sędzią w konkursie Euroligi.

W swojej międzynarodowej karierze sędzia litewski:

• Finał Saportos Cup w Sienie (Włochy, 2002)
• Kadečiai (U17) Eliminacje do Mistrzostw Europy w Słowenii (1993)
• Mistrzostwa Europy kobiet w Turcji (1995), Polsce (1999)
• Mistrzostwa Świata Kobiet w Chinach (2002)
• Mistrzostwa Europy mężczyzn w Szwecji (2003), Serbii (2005), Hiszpanii (2007)
• Grecka Olimpiada Koszykówki (2004)
• Mistrzostwa Świata w Japonii Mężczyzn (2006)

20 sierpnia 2012 r. Virginijus Dovidavičius zmarł w Kownie po ciężkiej chorobie.

Kestutis Pilipauskas urodził się w 1958 roku. 2 maja Piękny. 1986 przyznany przez republikanów, aw 1988 All-Union Basketball Sumpire Class. 1991 uzyskał tytuł sędziego FIBA. Lata 1987-2009 znalazły się w pierwszej dziesiątce sędziów koszykówki na Litwie. 1993-2010 sędzia w Mistrzostwach LKL (644 mecze), 1993-2008. – Turnieje o Puchar Klubu Europy, 1997-2001 – zawody Euroligi FIBA, 2001-2008 – zawody Euroligi ULEB.

W swojej międzynarodowej karierze sędzia litewski:

• Mistrzostwa Świata Juniorów w Grecji (1995)
• Mistrzostwa Świata Juniorek w Czechach (2001)
• Mistrzostwa Europy Kobiet na Węgrzech (1997), Turcja (2005)
• Mistrzostwa Świata Kobiet w Niemczech (1998), Brazylia (2006)
• Mistrzostwa Europy mężczyzn w Hiszpanii (2007)
• Finałowa czwórka Pucharu Europy FIBA ​​mężczyzn (2008)

Pilipauskas pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Sędziów LKF od 2003 roku, aw 2008 roku został wybrany wiceprezesem LKF. Kęstutis Pilipauskas został odznaczony Krzyżem Honoru Sportu KKSD (2008), Medalem LKF Zasłużony dla Litewskiej Koszykówki (2008) oraz Odznaką Honorową LKL (2010).

Od 2009 roku Kęstutis Pilipauskas jest Komisarzem Technicznym FIBA, Komisarzem Meczowym BBL i LKL. 2020 wybrany do Europejskiej Komisji Technicznej FIBA.

Romualdas Brazauskas urodził się w 1960 roku. 31 lipca W handlu. 1982 przyznany przez republikanów, aw 1986 All-Union Basketball Sumpire Class. Od 1983 głosował wśród dziesięciu najlepszych sędziów koszykówki na Litwie. 1987 został sędzią FIBA.

Romualdas Brazauskas został pierwszym litewskim sędzią koszykówki na Igrzyskach Olimpijskich (1992) i Mistrzostwach Świata Mężczyzn (1998). W swojej międzynarodowej karierze Brazauskas oceniał:

• Milwaukee World Youth Basketball Festival (USA, 1991)
• 1997, 1999 Ameryka Południowa, 2001 Azja, 2003 Na Mistrzostwach Ameryki Północnej i Środkowej w Koszykówce Mężczyzn
• Finał Pucharu Europy Kobiet w Poznaniu (Polska, 1994)
• Finał Pucharu Europy w Como (Włochy, 1994)
• W 12 turniejach Euroligi Final Four: Saragossa (1995), Rzym (1997), Barcelona (1998), Saloniki (2000), Paryż (2001), Bolonia (2002), Tel Awiw (2004), Moskwa (2005), Praga (2006), Madryt (2008), Berlin (2009), Paryż (2010)
• FIBA na Mecz Gwiazd w Berlinie (1998) i Moskwie (1999)
• Mistrzostwa Europy mężczyzn w Grecji (1995), Hiszpanii (1997), Francji (1999), Turcji (2001), Polsce (2009)
• Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Grecji (1998), USA (2002), Japonii (2006), Turcji (2010)
• Olimpiada Koszykówki w Hiszpanii (1992), USA (1996), Australii (2000)

W latach 1993-2007 Romualdas Brazauskas pracował w Litewskiej Federacji Koszykówki, w latach 2007-2014 był dyrektorem wykonawczym Bałtyckiej Ligi Koszykówki (BBL), a w latach 2014-2021 był dyrektorem generalnym Litewskiej Ligi Koszykówki (LKL). .

W 2007 roku Romualdas Brazauskas został zapisany jako kandydat do Galerii Sław FIBA. 2010 wybrany do Światowej Komisji Technicznej FIBA ​​na Światowym Kongresie FIBA ​​w Turcji. Brazauskas został odznaczony Gwiazdą Olimpijską LTOK „Za Zasługi dla Olimpizmu” (2010), Sportowym Krzyżem Honorowym „Za Zasługi dla Litewskiego Sportu” (2010), Złotym Gwizdkiem Sędziego FIBA ​​(2010), Honorową Odznaką Prezydenta „Za Zasługi dla LKL” (2013).