Istnieje około 8 000 stanowisk nauczycielskich NRW otwarty. Obecny niemiecki barometr szkolny – ankieta przeprowadzona wśród dyrektorów szkół – również wskazuje na braki kadrowe jako problem numer jeden. Politycy chcą podjąć środki zaradcze – na przykład w NRW więcej zmian w karierze. Ale silny OECDstudiach, osoby zmieniające zawód narzekają na brak pracy zespołowej, nauczyciele na zbytnią biurokrację, brakuje czasu na dyskusję i pracę na zajęciach.

Nie tylko Niemcy mają takie problemy, z całej Europy napływają doniesienia o ogromnym braku kadry nauczycielskiej. Chyba że w Finlandii. Zapytaliśmy fińskiego eksperta, profesora Hansa W. Giessena, dlaczego tak jest.

WDR: Jak ważni są nauczyciele w Finlandii?

Hans W Giessen: Fińscy nauczyciele są znacznie bardziej akceptowani w społeczeństwie niż tutaj – pod względem rangi są podobni do lekarzy czy policjantów. W Finlandii wiele osób aktywnie i świadomie decyduje się na praktykę: około dziesięciu procent każdego roku. Na 100 miejsc na studia ubiega się blisko 1000 osób i tak jest od lat.

WDR: Ile zarabia nauczyciel w Finlandii?

Płacić: Zarabiają około 3000 euro brutto, czyli średnio trochę mniej niż tutaj. Ponieważ Finlandia jest nieco droższa niż Niemcy, siła nabywcza jest niższa. Ale tak naprawdę nie można porównywać: w Finlandii nie jesteś urzędnikiem państwowym, a władze szkolne niekoniecznie są instytucjami publicznymi, ale często prywatnymi organizacjami, stowarzyszeniami wspierającymi lub fundacjami. Sami decydują, na co wydają pieniądze – w tym pensje. Ponadto wiele świadczeń socjalnych jest finansowanych z podatków, a godziny pracy są krótsze.

WDR: Jak szkoli się nauczycieli?

Płacić: Jest bardzo podobny do naszego. Na przykład, jeśli chcesz zostać nauczycielem niemieckiego, uczysz się niemieckiego, a potem musisz studiować pedagogikę jako niepełnoletni, że tak powiem.

WDR: Co poza uznaniem społecznym sprawia, że ​​zawód nauczyciela jest tak atrakcyjny w Finlandii?

Płacić: Masz więcej swobody i odpowiedzialności niż w Niemczech. Na przykład prawie nie ma żadnych specyfikacji dotyczących materiałów lub metod nauczania, z których muszą korzystać. Sprawdzane jest jednak, czy treść określona przez rząd centralny mogłaby zostać pomyślnie przesłana. Nauczyciele pracują w zespołach z pedagogami ogólnymi, pedagogami specjalnymi, pracownikami socjalnymi, psychologami i asystentami szkolnymi.

WDR: Czy państwo ufa swoim nauczycielom bardziej niż my?

Płacić: Tak. Jest to zjawisko kulturowe w Finlandii. Państwo bardziej ufa swoim obywatelom niż w Niemczech i odwrotnie – obywatele też bardziej ufają państwu. Fiński stosunek do życia znajduje odzwierciedlenie w systemie szkolnym: wytrwałość, wytrwałość, ale też poczucie odpowiedzialności i wzajemny szacunek. Jest to poszukiwanie globalnej równowagi społecznej, a nie hierarchii.

WDR: Eksperci od edukacji i politycy od wielu lat pielgrzymują do Finlandii, aby zrozumieć sukces systemu szkolnego. Co mogliśmy założyć?

Płacić: Wątpię, czy można skopiować lub zaimportować fiński system, ponieważ funkcjonuje on w innych warunkach, innej filozofii, gdzie znacznie ważniejszy jest wzajemny szacunek i samodyscyplina. Ale kultura nie jest statyczna, ona też może się zmieniać. Mam też wrażenie, że nauczyciele w Niemczech znowu cieszą się dużym uznaniem. Zapewnienie im większej swobody i odpowiedzialności byłoby dobrym podejściem.

Wywiad przeprowadziła Susanne Schnabel.