Witam, drodzy czytelnicy,

czy też marzyłeś o turbinie SGT-A65 zeszłej nocy? Mam nadzieję, że nie, ale jeśli tak, to prawdopodobnie dzielisz teraz ten koszmar z wieloma niemieckimi politykami. Turbina gazowa naprawiana w Kanadzie, oczekująca na wykorzystanie w gazociągu Nord Stream 1 nad Morzem Bałtyckim, jest Kwintesencja wojny gazowej Putina przeciwko Niemcom stać się.

Sygnalizacja świetlna zareagowała przerażeniem: krążyły pogłoski o najgorszym scenariuszu, podważono sankcje wobec Rosji, zachodni partnerzy byli zirytowani. Turbina Siemensa została uznana za „niezbędną”, aby móc ponownie dostarczać rosyjski gaz rurociągiem. Przynajmniej tak powiedział Kreml. Niemcy pospieszyły z dostosowaniem się do warunków.

Gaz płynie znowu w niemiecko-rosyjskiej rurze docelowej – na razie trochę mniej – ale turbina wciąż nie wróciła do Rosji. Ponadto jej miejsce pobytu było tajemnicą od wielu dni i mało kto wie, gdzie ją znaleźć.

Wierni chrześcijanie w tej sytuacji wzywaliby św. Antoniego, który według legendy pomaga odnaleźć zagubione przedmioty. Dorastając, często byłem świadkiem nalotów na dom pod nazwą „Schlampertoni” – jak nazywa się go pieszczotliwie w Bawarii – więc wiem, że starszy mnich franciszkański może być wybredny. Nie wszystkie przedmioty zasługują na jego pomoc. Wiele kluczyków do samochodu czy prawa jazdy nie pojawiło się do tej pory.

W końcu: Siemens dał podpowiedź w poniedziałekturbina spóźniła się na prom do Finlandii i znajduje się obecnie na terenie Niemiec. Ale dokładnie, gdzie i kiedy zostanie zabrana, pozostaje tajemnicą. Rząd federalny również milczy i odmawia udzielenia informacji na temat „gdzie jest turbina kiedy”.

Możesz sprzeciwić się, że turbina gazowa dla Rosji nie jest obowiązkiem Schlampingtoniego. Ogólnie rzecz biorąc, temat jest zbyt poważny na ironiczny komentarz.

Chciałbym się z tobą nie zgodzić. Ponieważ niekończąca się saga turbiny Nord Stream jest dokładnie taka: Kremlowska gra polityczna, choć zdecydowanie cyniczna. Bo jeszcze przed powrotem turbiny rosyjski operator Gazprom zgłosił w poniedziałek problem z kolejną turbiną. Efekt: zmniejszenie o połowę ilości gazu przepływającego przez gazociąg Nord Stream. Od najbliższej środy do Niemiec będzie transportowane tylko 33 mln metrów sześciennych dziennie, czyli ok. 20% maksymalnej przepustowości.

Wtedy było jasne: Turbina to tylko pretekst do szantażowania Niemiec. Polityczny spektakl przygotowany przez klikę KGB Putina na Kremlu, aby pokazać Zachodowi jego bezbronność. Z sukcesem – starcie wokół turbiny było sprytnym posunięciem Kremla. Równowaga:

• Zachodni partnerzy atakują się nawzajem
• Sankcje obchodzone w imię interesu narodowego
• turbina utknęła w szczerym polu
• Gaz, który zawsze jest dławiony na końcu

Nie chcieli dawać Kremlowi wymówekNiemcy całkowicie ugasili gaz, ogień usprawiedliwiał ich działania. Minister spraw zagranicznych Annalena Baerbock z All Peoples, która skądinąd podąża jasną ścieżką do Rosji, nawet upajała się groźbą „powstań ludowych”. Nadal w końcu pułapka Putina zamkniętarząd federalny biegł z szeroko otwartymi oczami.

Teraz wielu powie: to było jasne. Już wiedziałem! Rosja nieustannie tworzy jakiś pretekst do osiągnięcia swoich celów. Odpowiednio. Ale szantażowanie państw to skomplikowana operacja polityczna. Wymaga wrażliwości i zależy od wielu czynników: Czy szantażowana osoba poddaje się lub potrafi zmobilizować kontr-presję? Gdzie jest pięta achillesowa, kiedy uderzyć? Jednocześnie, czy szantażysta oferuje wyjście i tym samym próbuje kontrolować historię?

Niestety Kreml przez lata zgromadził swoistą specjalistyczną wiedzę w zakresie wojny gazowej: na przykład w wojnie gazowej przeciwko Białorusi w 2004 roku, kiedy Moskwa zamknęła kurek gazowy w Mińsku zimą przy minus 25 stopniach. Albo przeciwko Ukrainie w 2005, Gruzji w 2006 itd. Operator Nord Stream Gazprom ma tu do odegrania szczególną rolę: były pracownik Gazpromu Igor Wołobujew ujawnił niedawno, w jaki sposób firma była systematycznie uzbrojona w Wojnę Hybrydową Putina. Po rozpoczęciu inwazji były menedżer PR zmienił strony i teraz nazywa rosyjską firmę „przepustnicą”. podziurawiony byłymi kumplami Putina z KGB.

Rząd federalny powinien dać się zrozumieć: W wojnie gazowej nie zajmuje się początkującymi. „Nie udzielaj żadnych wymówek” to słaba strategia przeciwko rządzącej kliki, która od 20 lat doskonali swoją taktykę szantażu.

W grupie turbin przepadły zastrzeżenia Ukrainy do umowy kanadyjsko-niemieckiej. Ponieważ zwracając Gazpromowi część zamienną, oba kraje złamały sankcje wobec Rosji, które mają na celu ekonomicznie izolację reżimu Putina. Ale krytyka Kijowa rozpłynęła się w niemieckiej orkiestrze zagłady. Co prowadzi nas do tematu: rozpadający się front zwolenników Ukrainy w Republice Federalnej.

Oprócz AfD i części Die Linke, które starają się doprowadzić do zniesienia sankcji katastrofalnymi scenariuszami, niemieccy intelektualiści nieustannie piszą otwarte listy wzywające do faktycznej kapitulacji Kijowa, aby nie ryzykować wojny. Rosja. A nawet w SPD i Unii narastają wątpliwości, jak długo uda się utrzymać trudny kurs na Moskwę.

Jeden z nielicznych, którzy odważyli się ukryć, jest premier CDU Saksonii, Michael Kretschmer. Jego wezwanie do „zamrożenia” konfliktu ukraińskiego – kod dotarcia do Rosji – przysporzyło mu nagany ze strony lidera partii.

Słowo mocy od Friedricha Merza – „Nie opinia CDU! – chyba nie tylko dotyczy wędrownego Kretschmera. Wszyscy tajni sceptycy Unii, którzy tymczasem w sankcjach wobec Rosji widzą więcej szkody niż pożytku dla Niemiec, również powinni czuć się zakwestionowani.