Dostępny jest milion euro z Kataru, aby dzieci mogły ponownie trenować po powodzi. Ale czasami pieniądze śmierdzą.

Ambasada Kataru w Niemczech przygotowuje się w tych dniach do wielkiego wydarzenia, a sam ambasador odwiedzi otwarcie. Prace budowlane są ukończone na czas, piłka może się toczyć. Małe pole zostanie otwarte w Hönningen w dolinie rzeki Ahr jutro w niedzielę o godzinie 11:00. Zbudowany ze srebra katarskiego.

Na tydzień przed Mistrzostwami Świata FIFA, jeszcze ważniejszym wydarzeniem dla Kataru, kraj Doliny Ahr otrzymuje nominację na tzw. kulturę wizerunkową. W Hönningen ambasador wręczył w maju czek na milion euro na place zabaw. Ale pieniądze gospodarzy Pucharu Świata nie mają się zbyt dobrze. Rozmawialiśmy już o krwawych pieniądzach. Wydaje się, że istnieje jakiś bojkot przeciwko darowiźnie.

Walter Desch, człowiek, który mógł teraz w dużej mierze rozdysponować pieniądze, spodziewał się burzy, mówi. Nie spodziewał się, że w wyniku tego dojdzie do zerwania przyjaźni z poprzednikiem. Theo Zwanziger zaproponował go jako nowego prezesa Związku Piłki Nożnej Nadrenii w 2006 roku, kiedy sam Zwanziger wspiął się na szczyt Niemieckiego Związku Piłki Nożnej. Od marca tego roku 78-letni Desch i młodszy o rok 20-latek nie rozmawiają ze sobą – ze względu na pieniądze z Kataru.

Desch broni stanu pustynnego, Zwanziger oskarża go. Pojawiają się pytania, czy sympatię można kupić – jako bogate państwo Zatoki Perskiej i jako urzędnik futbolowy. Chodzi również o to, czy Katar lub FIFA są „rakiem” futbolu i jak ważna jest moralność, gdy pieniądze mogą pomóc.

Walter Desch mówi, że wiele się nauczył o Katarze, że ludzie są tam „bardzo otwarci na krytykę” i że niemiecka dyskusja na temat kraju goszczącego jest często niesprawiedliwa. Mało kto w Niemczech wie, że więcej osób zginęło podczas remontów stadionów Mistrzostw Świata 2006 w Niemczech niż podczas budowy stadionów w Katarze. Zapytany jednak, przyznaje: Jego źródłem zaskakującego popytu jest Katar. Wygląda na to, że zasłużony urzędnik sportowy został oszukany przez szejków.

Komitet organizacyjny Kataru ma również tylko trzy ofiary śmiertelne w wypadkach przy pracy w budynkach na Mistrzostwa Świata. Odnotowano również 34 pracowników, którzy załamali się i zmarli, ale nie ma to nic wspólnego z pracą. Z drugiej strony The Guardian doniósł, że w 2021 r. ponad 6500, głównie młodych pracowników migrujących z Indii, Pakistanu, Nepalu, Bangladeszu i Sri Lanki, zmarło w Katarze od czasu przyznania Pucharu Świata. Duża część prawdopodobnie trafiła do kraju z powodu Mistrzostw Świata.

Amnesty International podało jeszcze wyższe wskaźniki śmiertelności, ale związek z Mistrzostwami Świata nie jest wcale jasny, zginęli obcokrajowcy. Desch mówi, że Katar boryka się z problemami od czterech do pięciu lat, a międzynarodowa uwaga okazuje się być szczęśliwym trafem, jeśli chodzi o tamtejsze warunki. Mógłby długo mówić o tym, że jeszcze nie wszystko jest w porządku, ale wiele się zmieniło. „Oskarżam krytyków o nieświadomość sytuacji”. A to, co usłyszał od Grafschafta, było „złośliwe i fałszywe”.

Gmina przy węźle autostradowym Meckenheim, bezpośrednio przy granicy państwowej z Nadrenią Północną-Westfalią, nie chce pomocy Kataru. Złożono propozycję podarowania małego placu zabaw, ale tylko pięciu członków SPD z 28-osobowej Rady Miejskiej uznało ją za akceptowalną. Odrzucenie było jednomyślne wśród innych frakcji: Zieloni powiedzieli, że można bezpiecznie obejść się bez obiektu sportowego, na którym jest „krew wyzyskiwanych”. Nie możemy „pod żadnym pozorem stać się uległym poplecznikiem nieludzkiego reżimu”, ostrzegł rzecznik CDU.