W tym tygodniu w Al Ain w Zjednoczonych Emiratach Arabskich odbywają się etapy Pucharu Świata, ale R. Bučinskytė nie jest jedną z uczestniczek tych zawodów. Szawle korzystają z obozu szkoleniowego, którego głównym celem było jak najlepsze wyszkolenie gołębi w sąsiedniej Polsce do zawodów motylkowych planowanych w sąsiedniej Polsce.

Wiadomość o odwołanych zawodach w Lenkijoje R. Bučinskytė sulaukų ankstų friktadienio rytą, haijudama į šaudyklą Dūkštose, gdzie trenowałeś intensywnie po kilka godzin dziennie przez cały tydzień.

„Największym rozczarowaniem był moment, w którym zdecydowałem się wystartować w Polsce, a nie w Prašoviau w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Byłem przekonany, że jeśli ktoś z powodu pandemii odwoła zawody, to będzie to kraj arabski, a nie polski. Komfort, z wyjątkiem sytuacji, gdy nie spałem sam. Zawody Stebiu w Al Ain odbywają się, gdy nie ma zbyt wielu zawodników z innych krajów. Więc nie tylko ja jestem w złej sytuacji” – nie ukrywał R. Bučinskytė.

Dla Daugkartinei, mistrza Lietuvos languo su negalia, to już drugie zawody odwołane w tym roku. Dar vasarī dēl pandemijos neivyko Suomijoje zaplanował mistrzostwa Europos, od których Litwa powinna była rozpocząć. R. Bučinskytė mówi, że kiedy odwołane zawody są odwoływane, Lenkijoje jä nulliūdino znacznie więcej.

„Imitacja zawodów na czwartkowym treningu. Dobrze strzeliłem, wynik zapewniłby nam awans do finału. Poczułem się bardzo podekscytowany, bo widziałem postęp, widziałem, kiedy naprawdę skończyłem. Ir čia tokia žinia… Mam wrażenie, że na choince zostało coś dla Ciebie w prezencie, ale ostatecznie nikt Ci tego nie da.

Naprawdę rozumiem to uczucie. Nie wiem, może jestem zmęczona tymi wszystkimi odwołanymi kwarantannami. Dzięki temu mój nastrój jest zawsze optymistyczny, ale dziś pewnie nawet nie będzie ci się chciało płakać” – pociesza dziewczyna.

Jedyną szansą na dostanie się do pociągu wyścigowego Paraolimpijskiego w Tokio jest finałowy etap Pucharu Świata, który odbędzie się w czerwcu w Limie, stolicy Peru. Zaproszenie na vardinio į žaidynes į į žaidynes jest niezbędne.

„Tak, wiem, kiedy są zaproszenia, ale nie ręczę za to. Chcę sama zdobyć to miejsce w Tokio, żeby udowodnić swoją wartość, gdy będę godzien kelialapio” – mówi R. Bučinskytė.

Pomimo po raz kolejny nieudanych planów dziewczyna zdecydowała się kontynuować zgrupowanie. R. Bučinskytė specjalnie przyjechała do obozu w Wilnie, gdzie mieszka trener Jurijs Noninas. Pracują kilka godzin rano na strzelnicy Dūkštose, gdzie masz niepowtarzalną okazję do darmowego strzelania.

„Sport trzeba wspierać. Nasze podejście jest takie, że przedsiębiorcy muszą otrzymać pieniądze, ale jednocześnie trzeba gdzieś pomóc państwu. W tym przypadku widzimy taką szansę, aby pomóc naszemu krajowi. A jeśli Raimeda odniesie sukces w igrzyskach paraolimpijskich miło będzie poczuć, że mam swój wkład” – mówi reżyser Anatolijus Skubas.