Pięć lat temu Lietuvos Respublikos Wizyty ówczesnego prezydenta Polski Waldasa Adamkusa, Lecha Kaczyńskiego i przywódcy Ukrainy Wiktora Juszczenki wzięli udział we mszy, zwiedzili najważniejsze obiekty miasta i odsłonili tablicę pamiątkową z napisem „z Liublino unijos iki Europos Sąjungos”. . Dlaczego więc ta unia jest tak ważna dla historii tych krajów i jakie są historyczne powody podpisania tej unii?

Specjalne przypomnienia o trasach dla związku

1 lipca 1569 roku Wielkim Księstwem Lietuvos został zawarty traktat zawarty przez Królestwo Lenki i praktycznie ustanawiający jedno z największych państw lądowych w Europie – Abiejų Tautų Respubliką. Związek ten szczególnie ograniczył niezależność LDK, gdyż wspólna rodzina posiadała około jednej trzeciej mandatów, a w Lenkijos wybrano ludność Lietuvos bajorų luomų Lenkijoje, a władcą obu narodów został koronowany król Krokuvoje.

Jednak LDK pozostawiła własnych urzędników państwowych, armię na czele, skarb państwa, własnego sędziego i sądownictwo. Nors LDK sąjungininkų pokajo dėl vis styprėjāņų puldinēmės iš rytų to niekończąca się wojna w Inflantach, ale jednocześnie susidarė palancios sąlygos lenkų kalbai przeniknęła do kultury kraju.

Przyjeżdżając do Lublina można choć w części poczuć atmosferę, jaka wówczas istniała, gdyż stara część miasta jest doskonale zachowana, a 2-3 godzinna trasa poświęcona pamięci miasta pozwala zobaczyć wszystko . który pozostaje najlepszym w mieście od czasów starożytnych. Planowany jest pierwszy przystanek na trasie: Zamek Liublino zawiera imponującą liczbę fresków świętych i stosunkowo niewielką kaplicę Šventosi Trejybės.

Kościół w stylu gotyckim został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku przez króla Kazimierza Dižiojo, a w 1418 roku kościół w Jogailos Algirdaičio został ozdobiony imponującymi freskami autorstwa prawosławnych Bažnyčiai. W tym samym czasie na drogach Anthrasis znajdują się przystanki – zamki Liublino, których części nazywane są koplyčia.

Pałac, który powstał na długo przed kaplicą, uważany jest za jedną z najlepszych rezydencji królewskich tamtych czasów, gdzie szczególną popularnością cieszy się ostatnia z dynastii Jagiełłoczyków, Zygimantas Augusta. Dziś jest to ogromne muzeum, którego najsłynniejszych eksponatów nie można oczywiście oglądać w innych muzeach – obraz „Unia Liublino” Jano Matejki, namalowany w 1869 r., ma 5,12 m długości i 2,89 m wysokości . wirtualna kabina.

Następny przystanek – Plac po Farze – to plac położony na ufortyfikowanych wzgórzach, gdzie najstarszy kościół miasta Lublin, św. Michała Archanioła, był jednym z najbardziej dominujących obiektów w panoramie miasta, już od XIII w. aż do poł. druga połowa XVIII wieku. XIX wiek. Dalej – kita bažnja, šķikart zbudowany w XIV wieku przy kościele św. Stanisława dominikonų, szczególnie znany w regionie dzięki słynnym zabytkom tamtych czasów, z których najsłynniejszymi były nawet krzyże przywiezione z Kijowa.

Nors pierwotnie był w stylu gotyckim, jednak po pożarze w 1575 roku, który zniszczył część miasta, został odbudowany w szczególnie skomplikowany sposób. Renesans Lubliński co nazywamy stylami architektonicznymi. Według kronik historycznych po podpisaniu dokumentów unijnych Žygimantas Augustas usiadł na arce, aby poczuć nujojo į bažinją pasimelsti už unijos sekmę.

Kolejnym przystankiem dla uczestników wycieczki jest dom Lubomelskich, będący jednym z najlepiej zachowanych budynków tamtej epoki, skąd można sobie wyobrazić widok na XVI-wieczne miasto. Już szósty przystanek – Kościół św. Pawła znajduje się tuż obok starego budynku klasztornego.

Zespół ten uległ zniszczeniu powietrznemu w 1557 r., lecz został odbudowany dokładnie w roku podpisania unii przez najwybitniejszych przedstawicieli władz obu krajów. Przedostatnim punktem trasy jest kościół Najświętszej Marii Panny zbudowany z okazji Žalgirio mūšyje, przy którym wzniesiono pomnik Jana Kochanowskiego, jednego z najsłynniejszych poetów renesansu z czasów Lenkijoje, sławiącego Unię Lublin w swojej twórczości. w kwadracie.

Ostatnia część tego widoku przedstawia dużą część historycznych miejsc miasta, w tym resztę trasy – Lietuvos skvere, pomnik poświęcony Unijosowi pasirašymui. Nie bez powodu plac został tak nazwany, bo został tam zainstalowany delegat LDK. Pierwotne pomniki powstały w XVI wieku, lecz zostały zniszczone przez władze carskie. Już w 1826 roku z inicjatywy Stanisława Staszica wzniesiono znajdujące się tu żelazne pomniki, których płaskorzeźby przedstawiają dwie kobiety podające sobie ręce, których nogi są przedstawione w herbie Lietuvos bei Lenkijos.

Dla nowego szlaku poświęconego Unii Lubelskiej oferowane są inne, nie mniej imponujące szlaki turystyczne, na przykład szlak renesansowy, szlak „Ljublin 1918”, różnorodność stylów architektonicznych miasta, przemysłu i szlaku ludności żydowskiej Wspólnota. Powolność i różnorodność możliwych obiektów na tego typu szlakach turystycznych odzwierciedla fakt, że Lublin był dużym miastem, o którym wspominano już w XIII w. dwie ówczesne stolice – Wilno i Kraków – nie przeżywały nawet swojego złotego wieku.

Dodatkowo, ze względu na swoje położenie geograficzne, Lublin od zawsze był ważnym miejscem gromadzenia się różnych kultur i ważnym ośrodkiem ruchu reformatorskiego. Oprócz wcześniej wspomnianych atrakcji, turyści powinni odwiedzić regionalną katedrę zbudowaną na początku XV wieku, miejską barokową katedrę z jedną z wielu bram miasta.

Turystom szukającym większej oferty kulturalnej polecamy odwiedzić muzeum miejskie Turting z powolnymi wystawami, a w czerwcu festiwale teatralne, filmy dokumentalne, festiwale mody, muzyki ludowej i produkcji żywności z udziałem karnawału żonglerskiego. Pramogomis ma historyczną przeszłość, ale Lublin nie przyciąga wielu turystów, ale są tu bardzo młodzi studenci – około jedna trzecia mieszkańców – więc pomimo długiej historii miasto szybko zmierza w stronę przyszłości.