Na posiedzeniu Regionalnej Grupy ds. Polityki Kulturalnej Rada Ochrony Kultury Etnicznej (EKGT) zatwierdziła propozycję Rady Regionalnej Suduwy, aby zmienić nazwę regionu etnograficznego Suvalkija (Sūduva) lub przynajmniej Suduva (Sūduva ). Zgodnie z tym wyrokiem ETPCz skierowano do Prezydencji pismo z propozycją zmiany nazwy regionu etnograficznego.

Przedstawiając tę ​​propozycję, ECDC zwraca uwagę, że gdy 20 lat temu w regionach etnograficznych powstawały jednostki ESK, przedstawiciele tego regionu starali się ustanowić nazwę Suduva. Jednak przedstawiciele Państwowej Komisji Języka Litewskiego sprzeciwili się temu, tłumacząc, że Suduwa to nazwa obszaru historycznego do wykorzystania w bardziej historycznym kontekście. W celu osiągnięcia kompromisu, w 2000 roku Regulamin Rady Ochrony Kultury Etnicznej zatwierdzony przez Sejm powołał Suwalską (Sūduva) Regionalną Radę Ochrony Kultury Etnicznej. Taka nazwa regionu etnograficznego została również zawarta w ustawie o ramach państwowego mecenatu kultury etnicznej.

Jednak przedstawiciele kraju stale podnosili kwestię nazwy tego regionu, domagając się ustalenia nazwy Suduva. Rada Regionalna ESK, która reprezentuje region i składa się z przedstawicieli wszystkich gmin i organów publicznych w regionie, jednogłośnie zgadza się, że konieczne jest ustanowienie nazwy Suduva jako głównej nazwy regionu etnograficznego. Nazwa Sūduva jest wybierana przez wiele lokalnych grup działania, różne stowarzyszenia, drużyny sportowe i kluby i jest używana do przedstawiania obszaru w oficjalnych przewodnikach turystycznych itp. Według najnowszych badań dr Almy Ragauskaitė, etnokulturowa samoświadomość w tym regionie, związana z tożsamością suduwsko-sudwiską, jest znacznie bardziej aktywna niż tożsamość suwalsko-suwalska.

List ESK wyraża pogląd, że regionalna samoświadomość miejscowej ludności jest być może najważniejszym elementem w definiowaniu regionu etnograficznego. Ponadto można zauważyć, że Suduva to najstarsza nazwa regionu. Próbowaliśmy też w okresie międzywojennym ją przywrócić. Po II wojnie światowej emigranci litewscy podążali za nazwą Suduva. Etno regionu i duchowe dziedzictwo etnokulturowe, które dotarło do naszych czasów, zaczęło się kształtować w okresie do XIX wieku. a nawet wcześniej, kiedy obszar ten nazywał się Suduva. Natomiast nazwa Suwałki nie jest etnonimem; do I wojny światowej. W czasach sowieckich nazwa Suvalkija została sztucznie zakorzeniona w pracach etnologów oraz w świadomości narodu litewskiego, zaciemniając nazwę Suduva.

Eleonora Budzinauskiene (ELTA)