Ale przemyt cudzoziemców do Niemiec jest przestępstwem. Każdy, kto świadomie pomaga osobie w nielegalnym przedostaniu się do Niemiec, popełnia przestępstwo, jeśli otrzymuje coś w zamian lub jeśli wielokrotnie działa jako przemytnik lub na korzyść kilku cudzoziemców.

To zwiększone zagrożenie sankcjami dotyczy także tzw. przemytu kontenerów, który jest szczególnie niebezpieczny, jeżeli osobom będącym przedmiotem handlu ludźmi naraża się na niebezpieczeństwo śmierci lub nieludzkie traktowanie, na przykład dlatego, że są przewożone do granicy ciężarówkami w bardzo ograniczona przestrzeń. .

Od 2018 r. nałożono również bardziej rygorystyczne sankcje za nielegalny handel małoletnimi bez opieki. Ale to właśnie to zacieśnienie grozi niepowodzeniem.

Jeśli chodzi o handel dziećmi i młodzieżą, jest mało prawdopodobne, aby przemytnicy mogli zostać za to skazani. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym przemycany cudzoziemiec, w tym dziecko lub młoda osoba, musi mieć świadomość, że tak naprawdę nie jest uprawniony do wjazdu na terytorium kraju. Tylko w tym przypadku przemytnik popełnia przestępstwo.

Z inicjatywy Brandenburgii w maju br. tą kwestią zajęła się także Konferencja Ministrów Sprawiedliwości. Zdaniem Ministerstwa Sprawiedliwości Brandenburgii istniejący stan prawny doprowadził już do wydania kilku wyroków proceduralnych.

Kodeks graniczny Schengen zasadniczo zniósł kontrole na granicach wewnętrznych państw Schengen. Ich ponowne wprowadzenie jest dozwolone jedynie w wyjątkowych przypadkach, jedynie na ograniczony okres czasu i wyłącznie przy zaangażowaniu Komisji Europejskiej. „Kwestia, czy kontrola migracji może uzasadniać kontrolę granic, jest bardzo kontrowersyjna” – stwierdziła Bast.

Niezależnie od tego, czy podczas kontroli granicznej, czy w ramach przeszukania w strefie przygranicznej: jeśli na przykład policja federalna sprawdzi na granicy pojazd przewożący uchodźców, w szczególności można podejrzewać kierowcę o przemyt.

W przypadku kontroli na terenie Niemiec odpowiedzialność ponoszą niemieckie organy ścigania, które wszczęją dochodzenie. Podejrzany może zostać aresztowany w celu ustalenia jego tożsamości. Prokurator sprawdza także, czy zasadność jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie nakazu aresztowania, np. ze względu na ryzyko ucieczki.

Profesor prawa Bast nie widzi tu potrzeby działań legislacyjnych:

Z prawnego punktu widzenia deportacja osoby, która popełniła przestępstwo przemytu, nie stanowi problemu. Ale w praktyce musi istnieć również państwo, które akceptuje tę osobę.

Istnieje również czerwona linia w przypadku eksmisji. „Nasze prawo jest bardzo jasne: nie wysyłamy nikogo na tortury, nawet skazanych przemytników” – powiedziała Bast. W przypadku zagrożenia torturami, karą śmierci lub niebezpieczeństwem życia w wyniku konfliktu zbrojnego w kraju pochodzenia przemytnicy nie mogą uzyskać statusu chronionego, ale nie mogą też zostać deportowani do kraju pochodzenia.

Ta czerwona linia znajduje się w niemieckim prawie konstytucyjnym, prawie UE oraz w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i dlatego nie może zostać przesunięta w drodze zmian w prawie niemieckim.

Samuel Kirsch jest redaktorem zespołu redakcyjnego ZDF Prawo i Sprawiedliwość.