Witaj drogi czytelniku,

Jeśli chcesz subskrybować o świcie, możesz skorzystać z tego linku. Następnie codziennie rano o 6 rano będziesz otrzymywać bezpłatny biuletyn na e-mail. A oto przegląd dzisiejszych tematów z adnotacjami:

Wojna agresji Putina na Ukrainę rujnuje dziesiątki tysięcy ludzi i zaburza równowagę bezpieczeństwa europejskiego. Ale wstrząsa też Niemcami wieczory, Lata pewności są wymazane, a zawracanie odbywa się z zawrotną prędkością. Ktokolwiek dwa i pół miesiąca temu powiedział „hü”, nagle mówi „hott”, wielu przedstawicieli narodu jest ledwo rozpoznawalnych – w całym spektrum politycznym:

SPD oscyluje między niepewnością, przerwami w komunikacji i bezgłową. Nawet zagorzali pacyfiści są tak zawstydzeni niepowodzeniem uspokojenia rosyjskiego reżimu, przebranym za „zmianę poprzez handel”, że ugryzli się w języki i okrzyknęli remilitaryzację Ukrainy. Wstyd machinacji lobbystów SPD Gerhard Schroeder, Manuela Schwesig oraz Erwin sprzedaje rośnie z dnia na dzień. Coraz więcej szczegółów na temat wątpliwych transakcji wokół gazociągu bałtyckiego Północny przepływ 2 ujawniono: rosyjscy szpiedzy podobno przyjeżdżali i odchodzili w Schwerinie, ważne akta zniknęły, rząd stanowy zawarł pakt z byłym funkcjonariuszem Stasi. Jeśli premier Meklemburgii-Pomorza Przedniego dawno nie musiał ustąpić, to prawdopodobnie tylko dlatego, że walki na Ukrainie przesłaniają wszystkie inne wiadomości. Ale powinno to być tylko kwestią tygodni; Sekretarz Generalny CDU Mario Czaja rozpoczął się wczoraj i poprosił Schwesiga o wycofanie się. Jeśli ma nadzieję na wsparcie Kancelarii, to na próżno ma nadzieję, że nawet tam nikt nie chce kiwnąć za nią palcem: żelazko jest za gorące.

Tymczasem Zieloni jadą gorącym kursem. Liderzy tajnej partii Annalena Barbock oraz Robert Habeck korzystać z dużej liczby sondaży dzięki wszechobecności w mediach, empatycznym filmom na Instagramie i dużemu zaangażowaniu na froncie sankcji. Kiedyś potępiali ofensywny eksport broni na obszary objęte kryzysem, teraz są na czele remilitaryzacji Ukrainy. Jego „przed-przed-przed-przed-przed” Joschka Fischer Baerbock nauczył się, że niemiecka publiczność toleruje nawet polityczne zwroty o 180 stopni, jeśli umiejętnie zainscenizuje je jako osobiste oczyszczenie.

Niemniej jednak na imprezie rozbrzmiewa huk: Nie jest jasne, kto faktycznie wyznacza kurs. Skrzydło Fundi Tony Hofreiter został pominięty przy przydzielaniu stanowisk ministerialnych. Lekceważy więc dyscyplinę koalicji i od początku wojny szaleje w talk-show w trybie bojowym, atakując kanclerza i domagając się więcej broni dla Ukrainy. Na Twitterze może spodziewać się aplauzu wielu młodych ludzi, którzy sami nigdy nie doświadczyli gorącej ani zimnej wojny, ale mają jasną moralną koncepcję dobra i zła. To tylko kwestia dni, zanim Hofreiter zdecyduje się go kupić lotniskowiec żąda, aby niemiecka marynarka wojenna zaatakowała despotów na całym świecie.

Członkini FDP w Bundestagu Marie-Agnès Strack-Zimmermann również chciałaby zostać ministrem. Cieszy się ponadpartyjnym szacunkiem za swoje doświadczenie w polityce obronnej i odnajduje swoje powołanie w swobodnym towarzystwie żołnierzy. Ale odkąd polityk SPD Krystyna Lambrecht, który oczywiście niewiele wie o sprawach wojskowych, przyjął ministerstwo, Strack-Zimmermann prezentuje się w studiach telewizyjnych jako naczelny dowódca rezerwy. Twoim drugim najważniejszym celem (po Putinie) jest kanclerz Olafa Scholza, które w ledwo skrywany sposób oskarża o złe przywództwo. Prowadzi swoje ataki z taką gwałtownością, że łatwo można zapomnieć, że liberałowie również są w rządzie i mają coś do powiedzenia w trakcie jej kryzysu. Jednak „przyjazny ogień” Strack-Zimmermanna nie służy reputacji liberałów: W sondażach FDP oscyluje wokół mniej niż 10%, większość jej zwolenników jest niezadowolona z rządu sygnalizacji świetlnej.

Po drugiej stronie spektrum politycznego Die Linke również jest w trakcie demontażu. Trudno zauważyć, że ona również ma niejasny związek z rosyjskim reżimem.

A związek? W CDU i CSU ludzie wciąż liżą rany po przegranych wyborach federalnych, w Kraju Saary też pływali, teraz trzęsie się też Nadrenia Północna-Westfalia. lider opozycji Fryderyk Merz usiłuje zmusić swoich żołnierzy do przysięgi przeciw rządowi federalnemu; zdążył już to zrobić, kiedy nie był szczepiony. A ponieważ Olaf Scholz jest znacznie bardziej wyciszony w przemówieniach, wywiadach i konferencjach prasowych niż w kręgach prywatnych, adeptowi retoryki Merzowi łatwo jest zwolnić kanclerza.

Jednak jego podstawowym problemem pozostaje: Po 16 latach Merkel Związek jest tak wychudzony, że oszczędza Norbert Rottgen brakuje prominentnych polityków zagranicznych i bezpieczeństwa, którzy mogliby wnieść znaczący wkład w debatę na temat wojny i pokoju w Europie. Merz stara się to zrekompensować fajerwerkami z nagłówków: czasami wzywa Federalną Radę Bezpieczeństwa, czasami krytykuje „feministyczną politykę zagraniczną” Baerbock. Swoją ostatnią akcją sam podejmuje ryzyko: Merz chce iść dziś wieczorem Kijów podróżować, aby okazać solidarność z prezydentem Ukrainy Zełenskim (i zrobić kilka świetnych zdjęć). Federalny Urząd Kryminalny wyraźnie odradza szefowi CDU podróżowanie do strefy działań wojennych i wzywa do lepszego przygotowania: Podczas wizyty sekretarza generalnego ONZ Guterresa kilka dni temu Rosjanie wystrzelili rakiety na Kijów. Ale Merz nie chce być bez nich i nie chce też ochroniarzy BKA. Na tle wojny zarzucanie kanclerzowi, że od początku rosyjskiego ataku nie było na Ukrainie: jest to po prostu zbyt kuszące dla lidera opozycji.

Przewrót, rozbiórka, wyjazd: Sytuacja partii niemieckich tej wiosny kryzysu jest burzliwa. I jeden Autorytet, Na próżno szukamy kogoś, kto mógłby zaufać obywatelom wszystkich środowisk i wszystkich obozów politycznych. Należy mieć nadzieję, że gorące debaty dostarczą w końcu odpowiedzi na najbardziej palące pytania: jaką rolę w przyszłości w świecie powinny odegrać Niemcy i UE i co jesteśmy gotowi w tym celu zrobić? Dopóki to nie zostanie wyjaśnione, despotom takim jak Putin będzie łatwo nas podkopać.