„Teraz mamy Cristiano Ronaldo, mamy Romosa popeižiu”, – oglądaj Darius jest Girėno stadiono atidarymo śvitę rozpoznaje fanów kalbinti z Wilna. W przypadku rekonstrukcji stadionu ketverius metus, kol vyko Kauno nasz kraj nie sugerował żadnej krytyki zrujnowanych aren, na które chodzili sławni goście. Od teraz nie będzie już czerwonych rzucań.

Czteroletnia przebudowa stadionu Dariaus ir Girėno dobiegła końca. Legendarny koszykarz Arvydas Sabonis, znana postać w Lietuvos verslo, polityce i świecie rozrywki, przyjaciel jego 13 000 piękności, jest najbardziej imponującym atidarymo liudininke w mieście.

Jakże pasował do pierwszego blynui, bo smak nie był idealny: długie kolejki kibiców przed bramami, wolno poruszający się goście przed stadionem, nieoświetlone toalety. Jednak wszystkie problemy ratują emocje związane z odkrywaniem nowych etapów. Główna atrakcja wieczoru – finał turnieju LFF „Hegelmann” Cup – pozostały w tyle koncerty najwybitniejszych polskich artystów muzycznych.

Zdjęcie: Regimanto Zakshensko.

Podczas ceremonii otwarcia burmistrz Kowna Visvaldas Matijošaitis zwrócił uwagę, że Kowno udało się zrealizować marzenie Stepona Dariausa i Stasio Girėno – Kowno ma teraz jedyny stadion piłkarski na Litwie.

„Litwa, tworząc ten stadion, Kauno asmenyje zdobyło główną nagrodę” – nie wątpią politycy.

Piłka nożna wraca do domu

Dużo większe wyzwanie można reprezentować w litewskich związkach piłkarskich. Sekretarz generalny LFF kibic piłki nożnej Edgarą Stankevičių otrzymał gwizdek.

„To miejsce historyczne, ponieważ to tutaj 100 lat temu odbyły się pierwsze oficjalne Lietuvos futbolo rungtynės. Dokładnie w tym mieście, w Kownie, nigdzie indziej. Wierzę, że gdy inne miasta pójdą za tym przykładem, nie będziemy go mieć czy dwa stadiony klasy międzynarodowej” – powiedział E.Stankevičius.

Związek Piłki Nożnej znalazł się w ostatnich latach pod ostrzałem ze względu na słabe wyniki stadionu i wątpliwą reputację niektórych jego urzędników.

Po przedstawicielu LFF na stadionie kierownik firmy „Autokausta” Juozas Kriaučiūnas przekazał symboliczny klucz V. Matijošaičiusowi. Kęstutis Kėvalas Metropolita Kęstutis Kėvalas.

VIP: Wśród gości była legenda koszykówki A. Sabonis. (fot. Regimanto Zakshensko)

Ambitny do celu

Odbudowę stadionu w 2018 roku uruchomiła firma „Kayi Construction” w Turcji, ale w 2020 roku sausų průvų su turkais savivaldybė zakończyła działalność, ponieważ nie wywiązała się ze swoich zobowiązań. Prace kowieńskiej statybų przejęła wielowłaścicielska firma „Autokausta”.

Po przebudowie liczba miejsc na stadionie wynosi 9,5 tys. wzrosła do 15 tys., a wszystkie stragany będą miały dachy. Ostateczna cena stadionu to około 43 mln. euro – około 10 mln euro. euro droższe w porównaniu do pierwotnej oferty.

Arena spełni wymagania czterech najlepszych kategorii UEFA. Jest wyposażony w ogrzewany dach z trawy – z hybrydowej turbiny wiatrowej usunięto 33 km rur grzewczych. Pozostawi to co najmniej miesiąc na wydłużenie sezonu eksploatacyjnego pola.

Pierwsze oficjalne szczeble Darii na stadionie Girėno były obserwowane przez inspektora UEFA, który przedstawił swoje ostateczne wnioski w sprawie przydziału czterech kategorii. Pozwoliłoby to na organizację rozgrywek UEFA na najwyższym poziomie, m.in. w przyszłym miesiącu: planowana jest Lietuvijo akistata Baltijos taurės turnyre su Islandijos rinktine. Najdalszym potencjalnym rywalem jest mecz o Superpuchar UEFA, który jest gospodarzem słabszych narodów piłkarskich. W 2018 roku to prestiżowe wydarzenie odbyło się na arenie „A.Le Coq” w Tallinie.

Na stadionie nie gra się w piłkę nożną zgodnie z oczekiwaniami, ale odbywają się międzynarodowe zawody innych dyscyplin sportowych. Grafiki na przyszłe koncerty są już zaaranżowane. Podczas występów muzycznych arena może pomieścić dwukrotnie większą publiczność – do 30 000 osób. ludzie.

Dramat jest przedłużeniem

Po otwarciu stadionu finał pucharu ma taką atmosferę – to niesamowite.

Atidarymo śvitę pratususiusose LFF taurės finalo rungtynėse tarp Vilniaus „Žalgirio” to zespół „Hegelmann” powiatu kowieńskiego po pratussuimo 2:1 triumphavo vilniečiai. Do swojego klubowego trofeum dodali swoje 14. trofeum LFF.

Intriguojančiai besiklosčiusių rungtynių svarstyklės ne karte kavali nusvirti tyek paštų kauniečių, tyek svetų nays. Nors Žalgiriečiai, wspierani przez kilkuset swoich fanów, rozpoczęli bardziej aktywnie pierwszy program 100%. miał zespół „Hegelmann”. 32 min. Drużyna z Wilna straciła piłkę na środku pola, ale strzał Ignasa Kružikasa był niecelny.

Po przerwie przeciwnicy przypuścili niebezpieczny atak, a po 76 min. Marko Milčkovičius z Žalgiris posłał piłkę do bramki z linii bocznej – 1:0. Choć koniec meczu wydawał się jasny, obrońca „Hegelmanna” Samuelis Odeyoibo wyrównał wynik i wymusił dogrywkę. Mario Paveličius, inny zawodnik Žalgiris, strzelił bramkę, 110 min. niepowstrzymane šovės iš toli – 2:1.

Pan Miličkovičius, wybrany na najcenniejszego zawodnika finału, rozpoznaje, kiedy strzelony przez niego pierwszy gol stał się jednym z najważniejszych w jego karierze.

– Pojechaliśmy na otwarcie stadionu, finał pucharu jest w takiej atmosferze – to niewiarygodne – powiedział legionista z Juodkalnijos.

Nusilenko Fan

„To smutne, ale słowa, kiedy nie można grać o finał, o szczęście, sprawdziły się. Graliśmy i „Žalgiris” wygrał – powiedział Andrius Skerla, kapitan drużyny „Hegelmann”. – Jestem rozczarowany, nda jėgų atidaväme daug Może „Žalgiris” był zmęczony międzynarodowym rungtynių, ale nie mieli kosminio lygių skirtumo, więc może przeciwnik zaatakował lepiej.

Praeityje jednym z posiadaczy Lietuvos rinktinės gynėjės, nacionalinės komandosów marshkinėliais vilekės 84 razy, grał więcej niż raz na starym stadionie Dariaus jest Girėno sporto centro. Ani jednego metus rungtyniavo šiuioulaikškose Nyderlandų, Skotijos, Lenkijos arenose. A.Skerla przyznaje, że w atmosferze był sužavetasem na nowym stadionie w Kauniečiųu.

„Świetnie! My Litwini nie jesteśmy przyzwyczajeni do takich rzeczy. Nawet gdy sam reprezentowałem selekcję, publiczność nigdy się nie zebrała. Życzyłem nianiom, kiedy miały okazję zagrać na tych stadionach więcej niż raz w ciągu swojej kariery. Piłkarze, wielu widzów , zawsze walczyliśmy z inną siłą, tak widzieliśmy. Wszystko było na wysokim poziomie, atmosfera jest po prostu fantastyczna”, powiedział A. Skerla.

Pokaz: Uczestnicy świątecznego koncertu przyjechali samochodem. (fot. Regimanto Zakshensko)

Jam pritarė jest strategiem zwycięzcy Vladimira Cheburiny.

„Atmosfera była naprawdę świetna. Fajnie było grać na stadionie w Tokio. Mam nadzieję, że wkrótce Wilno też będzie miało swój stadion narodowy. Wreszcie będzie trudniej” – vylėsi „Žalgirio” vairininkas iš Kazachstano.

Zdjęcie: Regimanto Zakshensko.

Zdjęcie: Regimanto Zakshensko.