Zaginiony trener Lietuvos paso, który był cudem w Lenkijoje: „Nikt go nie spotkał!”.

Posted On: 19 sierpnia, 2022

„Otrzymałem wiele pozdrowienia od Lietuvos i nie mam nic do powiedzenia Lenkiji. Gram tutaj, mieszkam tu od wielu lat” – 15 minut Mantas Česnauskis, 40 lat, trener nowego sezonu ligowego Lenkijos

Zakorzeniony w sąsiednim kraju od 2006 roku, a ubiegający się o polskie obywatelstwo w 2010 roku, stał się w tym sezonie prawdziwą koszykarską sensacją w Polsce.

„Nie wiem dlaczego nors yra sulaukęs tokio priznajimo debiutaniame sezone. Wydaje mi się, że to się nigdy wcześniej nie zdarzyło, ale nie jestem pewien” – powiedział Česnauskis.

Obrońca, który przez osiem sezonów z przerwami reprezentował słupską drużynę „Energa Czarni” jest najbardziej rungtynių (304) i zdobył najwięcej punktów (2797) w historii klubu.

Główny sponsor słupskiego komanda, zajmująca się energetyką Energa SA, w 2018 roku przestał wspierać klub, a zbankrutowana drużyna spadła na drugie miejsce w krajowej dywizji koszykówki.

„Prezydent nie mógł znaleźć innego sponsora, po prostu nie można było dalej żyć finansowo. Kluby ishiro, susikūrė naujas” – powiedział Česnauskis.

W pierwszej połowie sezonu zawodnicy z niższych lig radzą sobie sami, ale kontuzja Achilo sausgyslėsa zmusiła go do zakończenia kariery, założył garnitur i był prowadzony przez zespół przy linii bocznej.

Jak pokazał czas, ma doskonałe umiejętności, aby poprowadzić drużynę do zwycięstwa.

– Kiedy grałem, nie myślałem o karierze trenera. W tym tygodniu musiałem porozmawiać z Dainiumi Adomaičiusem. Był moim trenerem (2009-2011). To on jako pierwszy popchnął mnie w kierunku coachingu. Trochę inaczej rozumiałem grę. Powiedziałem, że nie pójdę, ale stało się to podczas treningu (shypteli). Grałem w ekstraklasie, stan zdrowia nie był dobry, nie byłem dobrym zawodnikiem, wtedy miałem szansę zostać trenerem.„Ishkart szokom na trzecim miejscu jest wszędzie” – powiedział pan Česnauskis.

W pierwszym sezonie w pierwszej lidze było trzecie miejsce, w drugim drugie miejsce, a w trzecim sezonie był to koniec sezonu, kiedy „Czarni” pod wodzą Manto Česnauskio zdobył tytuł i zdobył tytuł mistrzowski. bilet do najwyższej ligi Lenkijos.