Z Niemiec Codex Manesse w Bibliotece Uniwersyteckiej w Heidelbergu i Behaim Globe w Niemieckim Muzeum Narodowym w Norymberdze zostały ogłoszone dokumentami światowego dziedzictwa, jak ogłosiła w czwartek niemiecka Komisja UNESCO. Ponadto do rejestru wpisano dokumenty dotyczące historii Hanzy, które są przechowywane w Belgii, Danii, Estonii, na Łotwie, w Polsce oraz między innymi w archiwach hanzeatyckiego miasta Lubeka.

Uwzględniono także rękopisy ze szkoły dworskiej cesarza Karola Wielkiego z biblioteki miejskiej Trewiru oraz z bibliotek Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii i Rumunii. Joachim-Felix Leonhard, przewodniczący niemieckiego komitetu nominującego do Światowej Pamięci, z zadowoleniem przyjął te decyzje. „Dzięki swojej różnorodności kulturowej nowe zapisy z Niemiec są cennym źródłem, które świadczy o rozwoju Europy w średniowieczu” – mówi Leonhard. „Dają nam fascynujący wgląd we wcześniejsze epoki, które wciąż są żywe i stanowią ważny wkład w zrozumienie i współpracę”. Z udziałem Niemców film dokumentalny „Shoah” Claude’a Lanzmanna został wpisany na listę światowego dziedzictwa dokumentalnego. Muzeum Żydowskie w Berlinie, które w swoich zbiorach posiada 120 taśm z wywiadami naocznych świadków, wzięło udział w nominacji Francuskiego Stowarzyszenia Claude i Félix Lanzmann. „Wspólny francusko-niemiecki wpis filmu dokumentalnego „Shoah” Claude’a Lanzmanna jest ostrzegawczym świadectwem naszej strasznej przeszłości”, powiedział Peter Reuss, ambasador Niemiec przy UNESCO. „Jednocześnie współpraca w tej nominacji świadczy o pojednaniu między Francuzami i Niemcami po drugiej wojnie światowej, które stało się fundamentem integracji europejskiej”. Mawlanas Kulliyat, zebrane dzieła mistrza sufickiego Rumiego, są również częścią rejestru UNESCO. Zgłosiła ich Turcja z udziałem Bułgarii, Niemiec, Iranu, Tadżykistanu i Uzbekistanu. Pisma Rumiego znajdują się również w Bawarskiej Bibliotece Państwowej w Monachium i Bibliotece Państwowej w Berlinie. „Światowe dziedzictwo dokumentalne pokazuje nam kulturowe punkty zwrotne w historii” – powiedział Reuss. „Z każdym nowym wpisem do rejestru UNESCO pamięć o ludzkości rośnie, a jednocześnie zostaje zachowana dla przyszłych pokoleń. Dokumenty te mają nie tylko znaczenie historyczne, ale także zapewniają dialog i współpracę tu i teraz”. Według UNESCO światowe dziedzictwo dokumentalne obejmuje książki, rękopisy, partytury, nagrania obrazów, dźwięków i filmów o wyjątkowej wartości dla historii ludzkości. Łącznie zawiera 496 wpisów. Wśród nich jest 28 zgłoszeń z Niemiec, z których wiele zostało opracowanych jako międzynarodowe wspólne projekty. Program UNESCO został zapoczątkowany w 1992 roku. Celem utworzonego w 1997 roku w ramach programu międzynarodowego rejestru jest zabezpieczanie dowodów dokumentalnych o wyjątkowej wartości w archiwach, bibliotekach i muzeach, udostępnianie ich i zwracanie uwagi na ich znaczenie. Niemieckie propozycje do Międzynarodowego Rejestru są przeglądane, oceniane i wybierane przez Niemiecki Komitet Nominacyjny ds. Pamięci Światowej. Komitet działa przy Niemieckiej Komisji ds. UNESCO. O nagraniach decyduje Rada Wykonawcza Światowej Organizacji Kultury na podstawie rekomendacji Międzynarodowego Komitetu ds. Programu „Pamięć Świata” UNESCO.

dts Niemiecka agencja informacyjna Text Service GmbH