Virginijus Dovidavicius. Zdjęcie: Elta

Virginijus Jonas Dovidavičius urodził się w 1964 roku. 13 stycznia Cudownie. 1986 przyznany przez republikanów, aw 1989 nagrodzony w kategorii ogólnounijnego sędziego koszykówki. Od 1987 sędzia w mistrzostwach i mistrzostwach ZSRR. Lata 1987-2009 znalazły się w pierwszej dziesiątce sędziów koszykówki na Litwie.

Od 1992 roku Dovidavičius był sędzią FIBA. W latach 1997-2003 sędziował w konkursie Euroligi. W swojej międzynarodowej karierze sędzia litewski:

Finał Saportos Cup w Sienie (Włochy, 2002)
Kadečiai (U17) Eliminacje do Mistrzostw Europy w Słowenii (1993)
Mistrzostwa Europy kobiet w Turcji (1995), Polsce (1999)
Mistrzostwa Świata Kobiet w Chinach (2002)
Mistrzostwa Europy mężczyzn w Szwecji (2003), Serbii (2005), Hiszpanii (2007)
Grecka Olimpiada Koszykówki (2004)
Mistrzostwa Świata w Japonii Mężczyzn (2006)
20 sierpnia 2012 r. Virginijus Dovidavičius zmarł w Kownie po ciężkiej chorobie.

Kęstutis Pilipauskas urodził się w 1958 roku. 2 maja Piękna. 1986 przyznany przez republikanów, aw 1988 r. Ogólnounijna klasa sędziego koszykówki. 1991 uzyskał tytuł sędziego FIBA. Lata 1987-2009 znalazły się w pierwszej dziesiątce sędziów koszykówki na Litwie. 1993-2010 sędzia w Mistrzostwach LKL (644 mecze), 1993-2008. – Turnieje o Puchar Klubu Europy 1997-2001. – Zawody Euroligi FIBA, 2001-2008. – Konkurs ULEB Euroligi.

W swojej międzynarodowej karierze sędzia litewski:

Mistrzostwa Świata Juniorów w Grecji (1995)
Mistrzostwa Świata Juniorek w Czechach (2001)
Mistrzostwa Europy Kobiet na Węgrzech (1997), Turcja (2005)
Mistrzostwa Świata Kobiet w Niemczech (1998), Brazylia (2006)
Mistrzostwa Europy mężczyzn w Hiszpanii (2007)
Finałowa czwórka Pucharu Europy FIBA ​​mężczyzn (2008)
Pilipauskas pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Sędziów LKF od 2003 roku, aw 2008 roku został wybrany wiceprezesem LKF. Kęstutis Pilipauskas otrzymał Sportowy Krzyż Honorowy KKSD (2008), medal LKF I stopnia „Za zasługi dla litewskiej koszykówki” (2008) oraz Odznakę Honorową LKL (2010).

Od 2009 roku Kęstutis Pilipauskas jest Komisarzem Technicznym FIBA, Komisarzem Meczowym BBL i LKL. 2020 wybrany do Europejskiej Komisji Technicznej FIBA.

Romualdas Brazauskas urodził się w 1960 roku. 31 lipca W handlu. 1982 przyznany przez republikanów, aw 1986 All-Union Basketball Sumpire Class. Od 1983 głosował wśród dziesięciu najlepszych sędziów koszykówki na Litwie. 1987 został sędzią FIBA.

Romualdas Brazauskas został pierwszym litewskim sędzią koszykówki na Igrzyskach Olimpijskich (1992) i Mistrzostwach Świata Mężczyzn (1998). W swojej międzynarodowej karierze Brazauskas oceniał:

Milwaukee World Youth Basketball Festival (USA, 1991)
1997, 1999 Ameryka Południowa, 2001 Azja, 2003 Na Mistrzostwach Ameryki Północnej i Środkowej w Koszykówce Mężczyzn
Finał Pucharu Europy Kobiet w Poznaniu (Polska, 1994)
Finał Pucharu Europy w Como (Włochy, 1994)
W 12 turniejach Euroligi Final Four: Saragossa (1995), Rzym (1997), Barcelona (1998), Saloniki (2000), Paryż (2001), Bolonia (2002), Tel Awiw (2004), Moskwa (2005), Praga (2006), Madryt (2008), Berlin (2009), Paryż (2010)
FIBA na Mecz Gwiazd w Berlinie (1998) i Moskwie (1999)
Mistrzostwa Europy mężczyzn w Grecji (1995), Hiszpanii (1997), Francji (1999), Turcji (2001), Polsce (2009)
Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Grecji (1998), USA (2002), Japonii (2006), Turcji (2010)
Olimpiada Koszykówki w Hiszpanii (1992), USA (1996), Australii (2000)
W latach 1993-2007 Romualdas Brazauskas pracował w Litewskiej Federacji Koszykówki, w latach 2007-2014 był dyrektorem wykonawczym Bałtyckiej Ligi Koszykówki (BBL), a w latach 2014-2021 był dyrektorem generalnym Litewskiej Ligi Koszykówki (LKL). .

W 2007 roku Romualdas Brazauskas został zapisany jako kandydat do Galerii Sław FIBA. 2010 wybrany do Światowej Komisji Technicznej FIBA ​​na Światowym Kongresie FIBA ​​w Turcji. Brazauskas został odznaczony Gwiazdą Olimpijską LTOK „Za Zasługi dla Olimpizmu” (2010), Sportowym Krzyżem Honorowym „Za Zasługi dla Litewskiego Sportu” (2010), Złotym Gwizdkiem Sędziego FIBA ​​(2010), Honorową Odznaką Prezydenta „Za Zasługi dla LKL” (2013).