Dostawa Biblii

Biblia jest symbolicznie wręczana królowi, aby przypomnieć mu, że zawiera najważniejsze zasady życia.

Życzenie

Arcybiskup Canterbury składa przysięgę Karola. Zawiera różne składniki. Nowością jest wprowadzenie, które podkreśla zaangażowanie w ochronę wolności wyznania każdego człowieka. Następnie Karol kładzie rękę na Biblii i potwierdza odczytane mu formuły przysięgi. Obejmuje to zobowiązanie do przestrzegania prawa i porządku oraz zapewnienia, że ​​Wielka Brytania i jej członkowie rodziny królewskiej pozostaną protestantami. Następuje piosenka.

Modlitwa Króla

Po krótkiej modlitwie Arcybiskupa kolej na Karola. Jest pierwszym monarchą, który wyrecytował modlitwę napisaną dla niego osobiście, prosząc Boga, aby był „błogosławieństwem dla wszystkich twoich dzieci, wszystkich wyznań i wyznań”. Potem przychodzi inna pieśń (Gloria): „Msza na cztery głosy” angielskiego kompozytora Williama Byrda (1540-1623).

Czytanie Nowego Testamentu

Po modlitwie arcybiskupa premier Rishi Sunak czyta Nowy Testament. (Kol 1:9-17)

Czytanie Ewangelii

Po odśpiewanym „Alleluja” dziekan kaplic królewskich Sarah Mullally czyta Ewangelię Łukasza (rozdział 4, 16-21). Następnie śpiewane jest Alleluja.

kazanie

Arcybiskup Canterbury wygłasza krótkie kazanie na temat znaczenia i celu koronacji. Następna jest piosenka „Veni Creator” w czterech brytyjskich językach: angielskim, walijskim, szkockim gaelickim i irlandzkim gaelickim.

Dziękczynienie za święty olej

Anglikański arcybiskup Hosam Naoum wręcza Welby’emu olej do namaszczenia króla i królowej. Został wykonany z oliwek z Góry Oliwnej w Jerozolimie, gdzie pochowano babkę Karola, księżniczkę Alicję z Grecji. Alicja była matką ojca Karola, księcia Filipa. Olej konsekrowano w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie, miejscu, gdzie według wierzeń Jezus został ukrzyżowany i zmartwychwstał. Arcybiskup Canterbury odmawia modlitwę.

Namaszczenie

Podczas śpiewu chóru wokół króla Karola wznosi się ekran. Król zdejmuje swoje szaty państwowe. Ma na sobie tylko zwykłą koszulę. Dziekan Westminsteru, David Hoyle, nalewa olej na łyżkę. Arcybiskup za pomocą oleju rysuje znak krzyża na głowie, piersi i rękach króla. Ale wszystko to dzieje się w tajemnicy. Arcybiskup swoimi słowami przypomina biblijną tradycję namaszczania królów w Starym Testamencie. Następnie ekran jest usuwany, a Karol klęka przed głównym ołtarzem. Arcybiskup odmawia modlitwę, zanim król zostanie owinięty w swoje nowe szaty: białe „Colobium Sindonis”, haftowane złotem „Supertunica” i pas z mieczem.

Prezentacja insygniów królewskich

Różni członkowie Izby Lordów (House of Lords) i biskupi symbolicznie przedstawiają królowi regalia lub regalia – symbolizujące suwerenne prawa i własność należną królowi. Są to ostrogi, miecz, bransolety, szata i stuła, kula, pierścień, rękawica, berło i laska. Każdy przedmiot jest prezentowany podczas małej ceremonii. Arcybiskup za każdym razem mówi kilka słów. Król nie zachowuje wszystkich insygniów. Ubrania są zakładane na Charlesa. Wkłada również rękawicę i trzyma nią berło, w drugiej ręce trzyma laskę. Na koniec Arcybiskup odmawia modlitwę.

Koronacja

Dziekan Westminster wręcza koronę edwardiańską arcybiskupowi Canterbury. Welby odmawia modlitwę, prosząc Karola, aby był „napełniony obfitą łaską i wszystkimi książęcymi cnotami”. Następnie kładzie koronę na głowie Karola i krzyczy: „Boże chroń króla!” „. Kongregacja odpowiada również: „Boże chroń króla!” Potem przyszła pora na „Fanfarę Filharmonii Wiedeńskiej” Richarda Straussa.

Błogosławieństwo

Błogosławieństwa udzielają przedstawiciele różnych wyznań chrześcijańskich. Następnie śpiewana jest piosenka.

wprowadzenie

Ukoronowany na głowie król zasiada na tronie na uroczyste słowa Welby’ego.

Przysięgi wierności

Arcybiskup Canterbury przysięga wierność królowi w imieniu całego Kościoła anglikańskiego.

Książę William klęka przed ojcem, składa ręce w ręce króla i mówi: „Ja, William, książę Walii, przysięgam ci wierność, jak twoje życie i twój senior, okażę ci lojalność i szczerość, tak mi dopomóż Bóg”.

Arcybiskup następnie wzywa zgromadzenie, wraz ze wszystkimi poddanymi króla, obserwującymi to wydarzenie przed ekranem, do wypowiedzenia następujących słów: „Przysięgam, że będę wiernie posłuszny Waszej Królewskiej Mości i waszym spadkobiercom i spadkobiercom, tak jak wymaga tego prawo, tak mi dopomóż Bóg”.

Po tym następuje fanfara i okrzyki „Boże, chroń króla”, zanim zaśpiewa się piosenkę.

Namaszczenie królowej

Arcybiskup świętym olejem czyni znak krzyża na czole królowej Kamilli i odmawia modlitwę za nią. Dzieje się to bez żadnej ochrony.

Prezentacja pierścionka

Camilla otrzymuje wtedy pierścień, który, podobnie jak król, symbolizuje, że jest teraz „poślubiona” z krajem.

Koronacja królowej

Dziekan Westminsteru wręcza arcybiskupowi koronę królowej Marii. Odmawia modlitwę i wkłada koronę na głowę Camilli.

Prezentacja laski i berła

Dwóch dygnitarzy wręcza Camilli berło i laskę. Symbolizują poświęcenie królowej życiu w służbie dla kraju i wspieraniu męża.

Intronizacja królowej

Camilla zajmuje miejsce na tronie obok Karola. Od teraz utwór „Making a Joyful Noise” zaśpiewa muzyczny papież Andrew Lloyd Webber, który skomponował specjalnie na tę okazję.

Obchody Wieczerzy Pańskiej (Eucharystii)

Arcybiskup sprawuje rytuał Eucharystii, który upamiętnia ostatni posiłek Jezusa z uczniami przed aresztowaniem i ukrzyżowaniem.

Końcowe błogosławieństwo i pieśni

Arcybiskup odmawia błogosławieństwo przed odśpiewaniem kilku hymnów. Na koniec odśpiewano hymn narodowy „God Save the King”. Następnie duchowni wraz z parą królewską udają się w procesji do wyjścia, aby zagrać na organach. Przed wyjściem z kościoła i wejściem na pokład złotego autokaru wraz z Camillą Karol jest witany przez dygnitarzy i duchownych wyznań niechrześcijańskich.