Pokaż opis

Prawicowa populistka Giorgia Meloni zaprezentowała się swoim zwolennikom jako wilk w owczej skórze po miażdżącym zwycięstwie we włoskich wyborach parlamentarnych. W eleganckim hotelu Parco dei Principi w sercu Rzymu wydaje się pewna siebie, ale przytłumiona. Wraz z towarzyszami broni radośnie śpiewa hit lat 70. „Der Himmel wird immer blauler”.

Ale świąteczna atmosfera szybko mija podczas długiej nocy wyborczej. Meloni chce przedstawić swoją poważną i wiarygodną stronę, powołując się na świętego Franciszka z Asyżu, patrona Włoch. „Najpierw robimy rzeczy niezbędne, potem możliwe, a na końcu niemożliwe”. La Romaine wie, że mogłaby zostać pierwszym włoskim premierem, który poprowadzi prawicowy rząd. A żeby przejść do historii, Meloni, jego przeciwnicy są przekonani, nie zawaha się stanąć po stronie konfrontacji z Unią Europejską. I ma do czynienia z trzema ambitnymi mężczyznami.

Giorgia Meloni: królowa postfaszystów

45-letniemu Rzymianinowi nie brakuje pewności siebie. Pod jego kierownictwem mała prawicowa grupa narodowa Fratelli d’Italia (FdI – Brothers of Italy), założona w 2013 roku, stała się najpotężniejszą partią we Włoszech z 26% głosów. W 2018 roku partia prawicowa zdobyła zaledwie 4,3% głosów. Według niedyskrecji „królowa postfaszystów”, jak nazywają ją włoskie media, ma już w kieszeni listę ministrów, z którymi chce teraz rządzić Włochami.

W stolicach europejskich Rzym jest oczekiwany z emocjami. Jak na ironię, w czasach, gdy jedność Europy w walce z szefem Kremla Władimirem Putinem i eksplozja kosztów energii po wojnie na Ukrainie są szczególnie ważne, niektórzy obawiają się, że Włochy się odwrócą. Jako zwolenniczka premiera Węgier Viktora Orbana nie ukrywa, że ​​na pierwszym miejscu chce postawić interesy Włoch, nawet jeśli miałoby to prowadzić do konfliktów z Brukselą. Wiele osób w UE obawia się, że w przyszłości mottem Rzymu będzie „najpierw Włochy”. W końcu hasło „Bóg, Ojczyzna i Rodzina” używane przez Mussoliniego to motto Meloniego.

Meloni i jego partia coraz częściej wykorzystywali rosnące niezadowolenie wielu wyborców z powodu inflacji, rosnących cen energii i pogarszającej się gospodarki. Mimo prawicowych, populistycznych haseł Meloni będzie musiał znaleźć porozumienie z Brukselą. Włochy są największym beneficjentem finansowanego przez UE planu naprawy po pandemii. I nikt w Rzymie nie chce się obejść bez 200 miliardów euro z Brukseli.

Matteo Salvini: przegrany w sojuszu prawnym

Miażdżące zwycięstwo Meloni w wyborach parlamentarnych sprawia, że ​​lider Lega Matteo Salvini, który przez lata dominował w obozie prawników, spadł na drugie miejsce. Były minister spraw wewnętrznych wyszedł z konkursu sojuszników prawnych jako wielki przegrany.

Lega, która niegdyś zwyciężyła w sondażach, zdobyła w niedzielnych wyborach zaledwie 9% głosów. Wypadek przekracza najgorsze obawy Salviniego. Lega zdobyła 17,4% głosów w wyborach parlamentarnych w 2018 r., co czyni ją drugą najsilniejszą partią po Ruchu Pięciu Gwiazd. W europejskich wyborach parlamentarnych w 2019 r. Salvini osiągnął szczyt polityczny, zdobywając 34% głosów.

Od tego czasu szef Lega stracił na popularności ze względu na strategiczne błędy i rosnącą konkurencję ze strony charyzmatycznego Meloniego. Podczas gdy Lega wspierała wielopartyjny rząd skupiony wokół premiera Mario Draghiego i zgadzała się na trudne kompromisy z socjaldemokratami i Ruchem Pięciu Gwiazd, partia opozycyjna Melonis Fratelli d’Italia wykorzystała rosnącą niechęć Włochów wobec kryzysu energetycznego. do inflacji i niepewnych perspektyw gospodarczych, aby zdobyć popularność, aby wygrać.

Nawet w dawnych twierdzach Lega w północnych Włoszech, takich jak regiony Lombardia i Veneto, partia Meloni zdobyła dwa razy więcej głosów niż Lega. Salvini zapłacił też wysoką cenę za swoją decyzję o obaleniu rządu premiera Draghiego w lipcu. Nie podobało się to zwłaszcza przedsiębiorcom z północnych Włoch, ponieważ przemysłowcy widzieli w rządzie Draghiego gwaranta stabilności i wiarygodności na szczeblu międzynarodowym.

Silvio Berlusconi: powrót niezniszczalnego

Cztery dni przed swoimi 86. urodzinami były włoski premier i potentat medialny Silvio Berlusconi ma powód do świętowania. Dziewięć lat po wydaleniu z parlamentu rzymskiego w wyniku wyroku skazującego za uchylanie się od płacenia podatków, król mediolańskiej telewizji został ponownie wybrany senatorem w wyborach parlamentarnych.

To tajemnica poliszynela, że ​​lider konserwatywnej partii Forza Italia chce ukoronować swoją karierę jako przewodniczący Senatu. Jego partia zdobyła w wyborach 8,3% głosów. To znacznie mniej niż oczekiwano, Berlusconi spodziewał się wyniku dwucyfrowego.

Ale Forza Italia jest teraz prawie tak silna jak sojusznicza Lega. W koalicji kierowanej przez eurosceptycznego Meloniego Berlusconi, którego partia jest częścią Europejskiej Partii Ludowej (EPP), mógłby pełnić rolę mediatora wobec Brukseli. W końcu eurodeputowany Berlusconi ma doskonałe połączenia w Europie.

Giulio Tremonti: krytyka globalizacji z ambicjami

Ekspert prawa podatkowego Giulio Tremonti jest uważany za potencjalnego ministra gospodarki w przyszłym rządzie Meloniego. 75-letni były minister gospodarki, niegdyś powiernik Silvio Berlusconiego, to jedyne nazwisko w zespole Meloniego o profilu międzynarodowym. W latach 1994-2011 był czterokrotnie ministrem finansów za Berlusconiego. Teraz został wybrany do Izby Reprezentantów z partii Meloniego.

Ekspert prawa podatkowego z górskiej prowincji Sondrio w Lombardii jest uważany za zagorzałego krytyka globalizacji. Między innymi wzywa do rewizji europejskiego programu odbudowy, który według niego pochodzi z zupełnie innej epoki i nie uwzględnia obecnego kryzysu energetycznego.

Po ostrym zakręcie w prawo we Włoszech zmienia się układ sił w Europie. W wyborach znacznie silniej wyłonili się przeciwnicy procesu integracji europejskiej. Włochy mają teraz potencjał do szantażowania UE. Ponieważ z Polską i Węgrami państwo założycielskie UE może blokować decyzje polityczne. Do tej pory Węgry i Polska mogły głosować w mniejszości przy decyzjach w obszarach polityki, w których wymagana jest większość kwalifikowana. W przypadku Włoch nie jest to już możliwe.

Ten artykuł po raz pierwszy pojawił się na morgenpost.de.