Więc jaki jest następny krok?

Od grudnia Federalna Agencja Sieciowa i operator sieci muszą wykazać, czy rzeczywiście spełniono założenia testu warunków skrajnych. Dopiero wtedy ta rezerwa powinna być aktywowana, na przykład gdy nie ma już gazu dla posiadanych przez nas elektrowni rezerwowych. W tej chwili tak nie wygląda.

Jak wyglądałyby różne pesymistyczne scenariusze?

Jeśli faktycznie na Renie w ogóle nie ma wody lub zbiorniki w Alpach nie są dostępne, bo w ogóle nie padało, to trzeba coś takiego zadecydować. To przywraca do rzeczywistości test warunków skrajnych ze sfery abstrakcyjnych gier umysłowych.

Jakie spostrzeżenia dostarczył test warunków skrajnych, że jako zwolennicy zamykania elektrowni jądrowych graliście w swoje ręce?

Nie chodzi o karty do gry, chodzi o bezpieczeństwo dostaw. Zgodnie z testem warunków skrajnych, większość energii elektrycznej, którą musimy dostarczać, aby ustabilizować sieć w Bawarii i Wirtembergii, nie pochodzi z elektrowni jądrowych. Dostarczają 0,5 gigawata, aby uzupełnić niedobór, aw drugim najgorszym przypadku mamy lukę 4,6 gigawata, której potrzebujemy więcej – albo poprzez zmniejszenie obciążenia, albo inne rzeczy, które następnie trzeba zrobić. A agencja sieciowa i operatorzy sieci również muszą na to zareagować. Energia jądrowa byłaby wtedy tylko niewielką częścią rozwiązania.

Czyli nie musisz się martwić, że obie elektrownie jądrowe będą coraz bardziej rozbudowywane?

Nie, nie ma. Po dwóch lub trzech miesiącach pracy rezerwowej lub awaryjnej i tak nic więcej nie można wydobyć z prętów paliwowych dwóch elektrowni jądrowych. Dlatego elektrownie jądrowe nie mogą być dłużej eksploatowane.

Ale tego właśnie żąda FDP.

Zakup nowych elementów paliwowych wymaga pełnej nowelizacji ustawy o atomie. Nie byłoby to zgodne z umową koalicyjną.

Dlaczego FDP wciąż wzywa do przedłużenia kadencji?

Musisz zapytać FDP. Nie przyznała, że ​​sama poparła i podpisała umowę koalicyjną. Koniec niemieckich elektrowni jądrowych jest więcej niż spóźniony, ponieważ mamy fundamentalny problem, że mamy w sieci zbyt wiele elektrowni przy obciążeniu podstawowym. W ubiegłym roku wydaliśmy ponad dwa miliardy euro, aby zrekompensować operatorom elektrowni, że musieliśmy odłączyć się od sieci, ponieważ podstawowe obciążenie sieci było zbyt wysokie. Dotknęło to szczególnie operatorów farm wiatrowych. Położyć kres temu szaleństwu to jedno. Jednak konsensus osiągnięty po 30 latach debaty na temat polityki energetycznej w Niemczech nie powinien być podważany działaniami doraźnymi. Wydaje mi się, że jest to wymóg roztropności politycznej.

Panie Trittin, bardzo dziękuję za wywiad.