Komisja Europejska zapowiedziała, że ​​użyje nowego narzędzia konkurencji do zbadania dwóch fuzji spółek. Choć nie mają one wymiaru europejskiego w rozumieniu unijnych reguł konkurencji, to jednak z punktu widzenia władzy zagrażają konkurencji na rynku wewnętrznym.

Komisja ogłosiła w poniedziałek 21 sierpnia, że ​​zbada przejęcie Nasdaq Power, szwedzko-norweskiego rynku oferującego usługi obrotu i rozliczania kontraktów terminowych na energię elektryczną, przez głównego konkurenta niemieckiej giełdy energii EEX.

W piątek 18 sierpnia Komisja ogłosiła, że ​​została powiadomiona przez 15 państw członkowskich – w tym Francję, Włochy, Belgię, Polskę i Hiszpanię – o sfinalizowaniu przejęcia Autotalks, izraelskiego producenta półprzewodników specjalizującego się w pojazdach podłączonych do sieci, w celu zbadania Amerykański gigant półprzewodnikowy Qualcomm.

W obu przypadkach fuzje nie osiągnęły progów wymaganych do zakwalifikowania się do przeglądu, w zależności od wielkości europejskiego obrotu łączących się spółek. Obie sprawy nie mają zatem „wymiaru europejskiego” w rozumieniu unijnego rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (RZTUE).

Jednak widzi nowy politykaktóry został złożony w marcu 2021 r. – obecnie znany jako „art. 22 RZTUE” – i który do tej pory zastosowano tylko raz, proponuje przyznanie Komisji uprawnień do oceny koncentracji uznanych za zbyt małe, aby UE mogła je zatwierdzić – Być istotne – jeżeli są one jednak wystarczająco duże, aby znacząco utrudniać konkurencję między państwami członkowskimi iw ich obrębie.

Zarówno sprawa Nasdaq Power/EEX, jak i sprawa Qualcomm/Autotalks zostały wszczęte przez państwa członkowskie w ramach procedury przewidzianej w art. 22.

„Przydatne” narzędzie

W przeciwieństwie do sprawy Nasdaq Power/EEX, która wyraża nordyckie obawy dotyczące monopolizacji handlu energią, zalecenie Qualcomm/Autotalks dotyka sedna przedmiotu artykułu 22.

W tym przypadku Komisja może zbadać przejęcia „start-upów lub innowacyjnych firm o wysokim potencjale wzrostu”, które w innym przypadku pozostałyby pod jej kontrolą, powiedziała EURACTIV ekspert ds. konkurencji Cristina Caffarra.

To może odkryć i zapobiec „potencjalnym śmiercionośnym przejęciom”, powiedział Caffarra. Firma o ugruntowanej pozycji wykupuje innowacyjny start-up, aby nie stał się w przyszłości konkurentem.

Zabójcze przejęcia oznaczają również, że nabywca z kolei nie musi inwestować w samą innowację, co badacz nazwał „odwrotnym zabójczym przejęciem”. Ponieważ takie przejęcia nie tylko zabijają innowacyjność w przejmowanej firmie, ale także w kupującym.

Dotyczy to zwłaszcza Qualcomm, który jest uważany przez unijne organy antymonopolowe za wieloletniego łamacza cen i został poddany ścisłej kontroli regulacyjnej w drugiej połowie 2010 r. Firma została ukarana grzywną w wysokości 242 mln euro w 2019 r. za szkodliwe praktyki cenowe dotyczące sprzedaży chipsetów pasma podstawowego 3G po okazyjnych cenach, aby wyprzeć konkurenta Icerę z rynku.

Pod tym względem art. 22, pomimo jego dotychczas ograniczonego zastosowania, jest ostatecznie „użyteczny”, dodał Caffarra, i jest niezbędnym dodatkiem do zestawu narzędzi UE w zakresie konkurencji.

Michelle Meagher, ekspert ds. konkurencji i starszy badacz polityki w Centrum Prawa, Ekonomii i Społeczeństwa UCL, rozmawiała z EURACTIV w 2021 r., wyrażając podobny pogląd na temat pierwszego zastosowania artykułu 22 w sprawie Illumina/GRAIL. „Wytyczne sygnalizują prawdziwą zmianę paradygmatu: firmy nie mogą już zakładać, że mają„ prawo ”do łączenia się i prowadzenia działalności, jak im się podoba”.

Konkurencja, polityka przemysłowa i handel

Ocena małych fuzji nie jest tylko nową formalnością, ale stanowi szerszą zmianę w unijnej polityce konkurencji.

Na całym świecie istnieje silna presja polityczna na organy regulacyjne, w tym Komisję, „aby zaakceptowały założenie, że polityka konkurencji funkcjonuje jedynie jako silos, jako ezoteryczna dyscyplina prowadzona przez grupę ograniczonych technokratów” – powiedział Caffarra EURACTIV.

„W dzisiejszym świecie, naznaczonym wieloma kryzysami, musimy traktować politykę konkurencji jako narzędzie polityki gospodarczej obok polityki przemysłowej i handlowej. Nie chodzi tylko o efektywność, ale także o szersze europejskie wartości, takie jak odporność i suwerenność” – dodała.

Jest to część szerszych wysiłków UE zmierzających do osiągnięcia jakiejś formy strategicznej niezależności w ważnych kwestiach przemysłowych. Obejmuje to również rozwój i produkcję półprzewodników na terenie UE na mocy niedawno uchwalonej unijnej ustawy o chipach.

W tym sensie istnieje pilna potrzeba nadania konkursowi „realistycznego” charakteru, zakorzenionego w politycznych realiach dzisiejszej Europy, powiedział Caffarra. Jak dotąd podejście to cieszy się „dużym poparciem ze strony decydentów w Brukseli” – podsumowała.

[Bearbeitet von János Allenbach-Ammann/Nathalie Weatherald]