Emma jest krytyczna: „Czy nie można było usunąć ostatniego skoku? » – pyta nieśmiało 12-letnia córka z Meggen. Właśnie zaimprowizowała krótką sekwencję taneczną do filmu. „Samokrytyka jest częścią tańca” – mówi nauczycielka tańca Raphaela Zurkinden. Zawsze jest pod wrażeniem ambicji młodych talentów w ruchu.

Zurkinden prowadzi szkołę tańca „tanZdas” w Adligenswil i Ebikon, w której 370 dzieci, młodzieży i dorosłych przez kilka godzin tygodniowo występuje w różnych stylach: jazz, funk, balet, hip-hop, nowoczesny, taniec dziecięcy, ale także mieszany. formy – „Taniec we wszystkich stylach”, jak Zurkinden nazywa zajęcia. Do niedawna była nieznaną osobą w szkole tańca. Również dlatego, że nie ma „typowej” kariery tanecznej. Psycholog zaczęła profesjonalnie tańczyć dopiero po ukończeniu szkoły średniej, po odpowiednim przeszkoleniu podczas staży w Malezji i Stanach Zjednoczonych. „Nigdy nie brałem udziału w zawodach”. Zamiast tego zaczęła z garstką uczniów i rozwijała się.

Tancerze, którzy sami siebie zaskoczyli

A teraz – Raphaela Zurkinden ma teraz 33 lata – pojedzie z dwoma grupami na grudniowe Mistrzostwa Świata w Tańcu IDO Międzynarodowej Organizacji Tańca w Polsce. „Świetnie wypadliśmy w turniejach kwalifikacyjnych” – mówi dumny profesor. Dobry rok temu jego uczniowie po raz pierwszy postanowili wziąć udział w konkursach. Zurkinden mówi, że początkowo była sceptyczna. Ale potem wprowadziła grupę młodych dorosłych do turniejów kwalifikacyjnych do mistrzostw Szwajcarii. Tancerze zwyciężyli niemal wszędzie, gdzie rywalizowali i zostali mistrzami Szwajcarii w kategorii „mała formacja”. Srebrne medale przypadły także w dwóch innych kategoriach. „Niektóre części były tak blisko, że byliśmy trochę zirytowani, ponieważ nie udało nam się dotrzeć do przodu”. Ambicja wiąże się z sukcesem. Zurkinden spontanicznie wysłała grupę młodszych dziewcząt w wieku od 10 do 14 lat na mistrzostwa Szwajcarii „w celu zdobycia doświadczenia”. Powiedziała dziewczynom, żeby nie oczekiwały zbyt wiele. Zgadliście: oni również zajęli drugie miejsce w swojej kategorii. Obie grupy zakwalifikowały się do Mistrzostw Świata.

Lorena Fischer będzie obecna także w Polsce. 21-latka z Lucerny jest jedną z ośmiu członków odnoszącej sukcesy grupy młodych dorosłych. Od ósmego roku życia uczęszcza do klasy z Zurkinden. Dziś pracuje na pół etatu jako nauczycielka tańca w „tanZdasie”. „Na początku chodziło o równowagę akademicką” – wyjaśnia Lorena Fischer. „Taniec jest teraz moją codziennością. » A o udziale w Mistrzostwach Świata: „Miło jest widzieć, że intensywne treningi ostatnich lat procentują. Udział w Mistrzostwach Świata jest z pewnością taneczną atrakcją. Ale nie może się też doczekać „podróży do Polski z naszą taneczną rodziną”.

Komplementy od kolegów

W tym roku Fischer, podobnie jak Raphaela Zurkinden, pracowała jako nauczycielka na corocznym „obozie tanecznym”. Pomysłodawczynią jest Esther Bünter, dyrektor Tanzerei Lucerne, która wprowadziła tę ofertę 16 lat temu. „To, co Raphaela osiągnęła ze swoimi uczniami, robi wrażenie” – mówi była zawodowa tancerka o swojej koleżance. Bünter wie, jak dobrze smakuje sukces. „Zarabianie na własnej szkole tańca to ciężka praca. » Występuje również pewien brak networkingu. Powodem jest to, że ludzie często postrzegają siebie nawzajem jako konkurentów. „Ostatecznie o sukcesie szkoły tańca decyduje nie wielki rozgłos, ale relacje między uczniami i ich nauczycielami”.

Urs-Ueli Schorno

ursueli.schorno@luzernerzeitung.ch