Podczas gdy setki Żydów uciekają z Kijowa podczas rosyjskich ataków, o wiele więcej pozostaje w obronie kraju, kierowanego przez prezydenta Ukrainy, kierowanego przez urodzonego w Żydach Wołodymyra Gelenskiego.
Żydzi zawsze byli częścią długiej historii Kijowa, rządzonego przez tysiące lat przez słowiańskich książąt, Normanów, Tatarów, Litwinów, Polaków, Rosjan, Związek Radziecki, nazistowskie Niemcy i Ukraińców. Popularna w 1977 r. Piosenka świadczyła, że ​​bez Żydów dzielnica Bodil w Kijowie byłaby jak św. Włodzimierz bez krzyża. Przed II wojną światową 26% mieszkańców miasta stanowili Żydzi. Przed obecną rosyjską inwazją na Ukrainę w Kijowie mieszkało około 18 000 Żydów, mniej niż 1% populacji.
Żydzi po raz pierwszy przybyli do Kijowa w X wieku ze średniowiecznej prowincji Gazaria między Morzem Czarnym a Kaspijskim i osiedlili się w rosyjskim państwie kijowskim. Podczas gdy Żydzi budowali i pielęgnowali Kijów, miasto również budowało i tworzyło żydowską tożsamość Kijowa. Kupcy żydowscy finansowali budowę uniwersytetów, szkół, szpitali, rynków, instytutów badawczych, komunikacji miejskiej i teatrów. Kijów byłby zupełnie innym miastem bez żydowskich spraw i żydowskich komedii, żydowskich lekarzy i prawników.
Jako uczony, który napisał książkę o Żydach w Kijowie, Żydzi zostali zmuszeni do opuszczenia miasta, ale wiem, że zawsze wracali.
Kijowskie jury i jego wkład
Rząd polsko-litewski i władcy Imperium Rosyjskiego wielokrotnie wypędzali Żydów z Kijowa w XV i XIX wieku. Eksmisje dotknęły miasto ekonomicznie, więc ilekroć władze zezwalały Żydom na powrót, musieli odbudować swoją społeczność żydowską.
Od 1835 do 1917 Kijów był legalnie poza lutową rewolucją rosyjską, ale był otoczony dziesiątkami żydowskich osiedli, dzięki czemu większość Żydów mogła mieszkać w 15 zachodnich prowincjach Imperium Rosyjskiego. Tylko niektóre typy Żydów mogły mieszkać w Kijowie: zamożni kupcy, Żydzi z wysokim wykształceniem, żołnierze w stanie spoczynku, różnego rodzaju rzemieślnicy. Ta sytuacja stworzyła dziwną strukturę kijowskiego Jurija. Na początku XX wieku prawnicy, lekarze, pisarze i dziennikarze stanowili 13% Żydów.
Kijów stał się jedną z najbogatszych gmin żydowskich o znaczących wpływach w Imperium Rosyjskim. Głównymi rodzinami żydowskimi Brodskich i Margolinów były te, które w znacznym stopniu przyczyniły się do rozwoju miasta i lokalnego przemysłu. Pomimo oczywistej wrogości ze strony rządu i niektórych mieszkańców Kijów zawsze był atrakcyjny dla Żydów jako główny ośrodek gospodarczy i kulturalny.
Ta wrogość doprowadziła do masakr w Kijowie w latach 1881 i 1905. W 1905 r. w masakrze zginęło 100 Żydów, a kilkaset zostało rannych. Rosyjski rząd zorganizował również coś, co stało się znane jako „afera Baylisso”, kiedy Żyd Mendelee Bayliss został fałszywie oskarżony o zabicie chrześcijańskiego chłopca w Kijowie.
Szanse w Ukraińskiej Republice Ludowej
Po upadku monarchii rosyjskiej powstała Ukraińska Republika Ludowa, która trwała od 1918 do 1920 roku. W latach niepodległości Ukrainy dokonano znaczących odkryć w życiu kulturalnym Żydów.
9 stycznia 1918 r. sejm ukraiński uchwalił ustawę gwarantującą autonomię narodową i kulturalną centralnej mniejszości radnej. Ustawa otworzyła wiele możliwości rozwoju kulturalnego dla ukraińskich Żydów, takich jak utworzenie organizacji żydowskich i instytucji edukacyjnych, które nigdy nie istniały w Imperium Rosyjskim.
Niestety 1918-1920. wojna domowa, wraz z antysemickimi masakrami i powszechnym bezprawiem na Ukrainie, wkrótce udaremniły wiele z tych pozytywnych wysiłków.
W 1920 roku bolszewicy zajęli Ukrainę, aw 1922 przyłączyli ją do nowo powstałego Związku Radzieckiego.
Sowieckie rządy i Holokaust
Kijów jest jednym z dwóch głównych ośrodków kultury jidysz w Związku Radzieckim, a zaraz po nim Mińsk. W latach 30. i 30. w Kijowie istniało kilka państwowych żydowskich placówek oświatowych. Są to Komisja Historii i Archeologii Żydów, Instytut Kultury Żydowskiego Proletariatu oraz Wydział Kultury Żydowskiej.
Wielu pisarzy i poetów jidysz żyło i pracowało w Kijowie w latach 30. i 30. Było kilka pism jidysz, trzy żydowskie teatry, kilka żydowskich szkół i klubów.
W połowie lat 30. nastąpiła gwałtowna zmiana polityki sowieckiej wobec wszystkich mniejszości narodowych, w tym Żydów. Zamiast zachęcać do rozwoju kultur narodowych różnych narodów Związku Radzieckiego, rząd postanowił propagować dominującą kulturę rosyjską i tłumić wszystko inne.
Większość organizacji i instytucji żydowskich została zamknięta w Kijowie i Związku Sowieckim w drugiej połowie lat 30. Wielu naukowców pracujących w tych organizacjach i instytucjach zostało uwięzionych, a część powieszona.
Podczas II wojny światowej Kijów był okupowany przez nazistów przez ponad dwa lata. Większość Żydów, którzy pozostali w mieście, została zamordowana przez nazistów w ciągu dwóch dni we wrześniu 1941 r. w dolinie Bobby Yar. W zależności od źródła liczba Żydów może wahać się od 33 771 do 100 000.
Żydzi, którzy walczyli lub przeżyli, pozostawiając na pierwszym planie Ural, Syberię i Azję Środkową, po wojnie wrócili do Kijowa.
Z powodu antysemickiej polityki państwa od końca lat 40. do upadku komunizmu wszystkie instytucje i organizacje żydowskie w Kijowie i Związku Sowieckim zostały zamknięte.
Rząd sowiecki wiele lat po wojnie odmówił uznania, że ​​większość ofiar Boba to Żydzi i nie zbudował tam pomnika. Gdy w 1976 r. ostatecznie wzniesiono pomnik, stwierdził po prostu, że zginęli tam „naród radziecki”.
Życie na niepodległej Ukrainie
Życie żydowskie w Kijowie odżyło po upadku komunizmu w 1991 roku i utworzeniu niepodległego państwa ukraińskiego. W Kijowie powstało wiele żydowskich organizacji kulturalnych i społecznych, szkół, otwarto synagogi i sklepy koszerne.
W latach 90. wielu Żydów emigrowało z Kijowa i Ukrainy do Izraela i innych krajów ze względu na trudne warunki ekonomiczne. Dziś kijowscy Żydzi swobodnie obchodzą święta religijne i uczestniczą w żydowskim życiu kulturalnym i społecznym. Mają silne więzi emocjonalne w mieście.
Mam nadzieję, że więzy gospodarcze, kulturalne i osobiste, jakie Żydzi łączyli od wieków, pozwolą wielu osobom powrócić do Kijowa, gdy pozwoli na to sytuacja polityczna. Jako kijowski Żyd w piątym pokoleniu, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, doskonale zdaję sobie sprawę z tych bliskich więzi, które wielokrotnie sprowadzały mnie z powrotem do pięknego miasta, w którym się urodziłem.
Konwersacja to niezależne, non-profit źródło wiadomości, analiz i komentarzy ekspertów akademickich. W pełni odpowiedzialny za treść rozmowy.

„Poprzedni